Vrijwilligers staan voorop in Amsterdam

Gemeentegeld voor vrijwilligers- organisaties moet vooral terecht komen waar het hoort: bij de vrijwilligers en het werk dat zij doen. Dat was onze inzet in het debat over de problemen bij Gilde Amsterdam. Daar bleek het grootste gedeelte van de gemeentelijke financiële ondersteuning te worden uitgegeven aan de salarissen van de directie. Dankzij onze inzet gaat wethouder Eric van der Burg praten met de partijen in het conflict.

Daar zijn wij heel blij mee. Want de ruzie tussen vrijwilligers enerzijds en de directie en het bestuur anderzijds liep bij Gilde Amsterdam volledig uit de hand. Vele vrijwilligers gingen in staking – en dat doe je niet zomaar. Dat is een belangrijk signaal dat er iets helemaal scheef zit. Wethouder Van der Burg gaf eerder aan niet in het conflict te willen treden maar gaat dat op ons verzoek nu toch doen. Wij zijn de wethouder daar zeer dankbaar voor en hopen dat hij het conflict tot een goed einde kan brengen.

Want gemotiveerde vrijwilligers zijn nodig in Amsterdam. Er komen grote bezuinigingen op ons af. In de zorg, in de jeugdzorg en in het welzijnswerk. De komende jaren zullen vrijwilligersorganisaties een steeds grotere rol gaan spelen. Dan moeten er wel goede spelregels worden afgesproken opdat we problemen als bij Gilde Amsterdam in de toekomst kunnen voorkomen.

Dat vraagt om een duidelijk vrijwilligersbeleid- waarin vrijwillige activiteiten maximaal kunnen bloeien en onnodige kosten en management zo klein mogelijk zijn. In 2011 hebben wij een motie ingediend waarin werd opgeroepen deze spelregels vast te stellen. Met die motie gaat het stadsbestuur nu aan de slag.

Bij Gilde Amsterdam was de situatie volledig omgedraaid. Door de hoge personeelskosten bleef er weinig geld over om vrijwillige activiteiten als kinderen helpen met taalproblemen, loopbaanadvies, ondersteuning van jonge ondernemers– allemaal initiatieven die overigens zeer belangrijk zijn- uit te voeren.

Vrijwilligers moeten hun werk met plezier kunnen uitvoeren en vertrouwen hebben in hun organisatie. De wethouder heeft eens gezegd dat hij duizend bloemen wil laten bloeien op dit gebied. Daar zijn wij het van harte mee eens- met de kanttekening dat politiek en Amsterdammers samen hun verantwoordelijk nemen voor het opbouwen van een fijnmazig en bloeiend vrijwilligersleven. Een passieve houding van de politiek en excessieve salariskosten in het veld passen niet binnen deze ambitie.

Maarten Poorter en Peggy Burke