Door op 9 januari 2015

Perspectiefbanen terug naar de tekentafel

Dennis Boutkan blogt:

Deze week werd het Perspectiefbanenplan van SP-wethouder Vliegenthart besproken in de gemeenteraad. Raadsbreed is de teleurstelling geuit over de invulling van het plan en is de wethouder gevraagd zijn voorstel terug te nemen en te bewerken tot een bevredigender plan. Hier wil ik uitleggen waarom.

In het coalitieakkoord dat de SP met D66 en VVD sloot, werd het SP-banenplan aangekondigd als ‘het beloofde land’. Perspectiefbanen zouden maximaal tot twee jaar kunnen duren. Daar lag een plan waar wat mij betreft ook daadwerkelijk perspectief in zat.
Die ambitie is echter losgelaten. In het plan wat wethouder Vliegenthart aan ons voor heeft gelegd duren perspectiefbanen maximaal een half jaar tot een jaar.
Zonder goede uitleg van de wethouder is het voor ons gissen waarom zo’n belangrijk onderdeel van het plan wordt gehalveerd. Het is bovendien op zijn minst opmerkelijk dat een afspraak uit het coalitieakkoord -van slechts een half jaar geleden – nu geschrapt wordt.

Een ander pijnpunt vind ik de verdringing van ander werk van kwetsbare groepen. Een Perspectiefbaan kan ertoe leiden dat andere banen die niet zijn gesubsidieerd worden weggedrukt. Het coalitieakkoord schreef hierover: ‘verdringing van regulier werk niet is toegestaan’. Het aan ons gepresenteerde plan houdt echter op geen enkele manier rekening met flexibele banen, zoals oproepcontracten en uitzendwerk. Deze vormen van flexibele contracten zullen als het eerste het slachtoffer worden van de Perspectiefbaan. Dat mag volgens ons nooit de bedoeling zijn. Ondanks de stevige woorden in het coalitieakkoord over verdringing wordt er niets geregeld om dit tegen te gaan.

Tot slot, dit plan richt zich teveel op werkzoekenden die kansrijk zijn op de arbeidsmarkt. De Perspectiefbanen kosten veel geld, dus heb ik gepleit om die ook te richten op de minder kansrijken. Ik vind het bovendien jammer dat de uitstroom naar een regulier contract, wat toch de doelstelling moet zijn, op geen enkele manier is gegarandeerd. Dus werkgevers kunnen een jaar iemand gesubsidieerd laten werken en daarna niet aannemen. Dat is weggegooid geld. De wethouder moet betere afspraken met werkgevers hierover maken. Dit soort plannen maak je niet op het Stadhuis, maar maak je samen met werkgevers in het veld.

SP wethouder Vliegenthart krijgt met zijn plannen veel tegenwind, zowel van de oppositie als van de eigen coalitie. Ook vanuit de vakbeweging FNV kwam terecht veel kritiek. Dat is vervelend, maar ook belangrijk. Een kostbaar plan verdient van iedereen een kritische blik. Zodat we uiteindelijk banen creeeren die echt perspectief bieden.

Lees ook ‘Banenplan werd leeg compromis‘, de analyse in het Parool. (Blendle)