Schrikken van werkomstandigheden beveiligers Schiphol

Morgen vlieg ik voor een familievakantie naar Liverpool. Dat is op zich natuurlijk niet bijzonder. Toch zal ik morgen op een heel andere wijze kijken naar de beveiligers die ik zal tegenkomen op Schiphol. Afgelopen vrijdag ben ik namelijk door FNV Bondgenoten uitgenodigd een werkbezoek te brengen aan de beveiligers van Schiphol om te zien en horen hoe zij hun werk ervaren en hoe het staat met de arbeidsomstandigheden.

Ik kan wel zeggen dat het een interessant bezoek was. Interessant omdat ik schrok van de omstandigheden waarin beveiligers moeten werken. Denken dan aan zaken als de overschrijding van statijden, de ontzettend lange diensten of juist de vele korte onderbroken diensten of onmogelijke instaptijden. Het zijn van beveiliger is sowieso een zwaar beroep vanwege de werktijden, maar dit soort dingen maakt het er niet gemakkelijker op. Dan is het helemaal zuur als je weet dat slechts 35% van de beveiligers een vast contract heeft en dat dit percentage alleen maar daalt. Dit zorgt ervoor dat mensen minder durven te zeggen en natuurlijk geen werkzekerheid hebben. Ook als ze goed functioneren.

Wat dit werkbezoek ook interessant maakte, is dat ik niet het idee had dat de beveiligers ongestoord met mij en met de mensen van de FNV konden praten. Steeds zat er wel een leidinggevende of zelfs de directeur in de buurt. Het was ook al niet makkelijk om dit bezoek voor elkaar te krijgen. Er werden allerlei redenen opgeworpen, waarom we niet zouden kunnen komen. FNV Bondgenoten gaf aan wel vaker moeite te hebben om de beveiligers te bezoeken op hun werk. Dat vind ik ernstig. Volgens internationale verdragen is het gegarandeerd dat afgevaardigden van werknemers toegang hebben tot alle noodzakelijke werkplekken, zodat zij hun representatieve functie uit kunnen oefenen (ILO-conventie 135 en aanbeveling 143). Dat betekent dus altijd en ongestoord!

De gemeente Amsterdam heeft beperkte invloed op Schiphol, maar heeft met 20 procent van de aandelen van Schiphol wel een vinger in de pap. Ik heb daarom de wethouder Schiphol een aantal vragen gesteld waarmee ik de haar wil aansporen zich in te zetten (het liefst in gezamenlijkheid met het Rijk, dat 70 procent van de aandelen bezit) voor de arbeidsomstandigheden van de beveiligers op Schiphol.

En morgen zal ik extra glimlachen naar de beveiligers die ik tegenkom en vooral geen flesje water in mijn handbagage laten zitten (waarvan ik nu weet hoe irritant dat is).

Lees hier de schriftelijke vragen die Carolien de Heer over dit onderwerp heeft gesteld.