Een column van wethouder Marjolein Moorman op een bijzondere dag

Amsterdammers,

Het is vandaag, vrijdag 5 oktober 2018, een bijzondere dag. Vandaag is het precies één jaar geleden dat onze burgemeester Eberhard van der Laan overleed. Ik denk dat ik namens alle Amsterdammers spreek als ik zeg dat wij hem enorm in ons midden missen. Laten we vandaag allemaal op een stil moment denken aan wat Eberhard de stad allemaal gegeven heeft. Laten we vandaag ook allemaal even stilstaan bij de woorden waarmee Eberhard vlak voor zijn overlijden zijn ambtsketen afdeed: ‘Zorg goed voor onze stad, en voor elkaar’

De bovenstaande woorden verdwijnen in mijn eerste 128 dagen als wethouder onderwijs, armoede en inburgering nog geen moment uit mijn hoofd. Vandaag, op de Dag van de Leraar, denk ik bij die woorden van Eberhard vooral aan al die Amsterdamse kinderen die ik allemaal dezelfde kansen wil geven. Waar ze ook vandaan komen en hoe rijk de ouders ook zijn. Maar voor kansengelijkheid heb je natuurlijk wel goed onderwijs en dus goede leraren nodig, want zij maken uiteindelijk het verschil. Daarom wil ik op deze Dag van de Leraar nogmaals benadrukken dat ik erg trots ben op de torenhoge ambities die we in het coalitie-akkoord hebben geformuleerd op het gebied van kansengelijkheid.

Ik vind het namelijk onuitstaanbaar en onverteerbaar dat we momenteel kampen met een lerarentekort. Het is vreselijk dat veel mensen dit prachtige beroep links laten liggen. Ik ben het dan ook erg eens met iedereen die pleit voor betere arbeidsvoorwaarden voor leraren. Want laten we eerlijk zijn, het is toch niet uit te leggen dat leraren op de basisschool, die dag in dag uit tientallen kinderen voorbereiden op de toekomst, zo slecht worden betaald?  Hierdoor nemen we onverantwoorde risico’s met de kwaliteit van het onderwijs en speculeren we dus eigenlijk met ons aller toekomst.

Het lerarentekort is daarom een van mijn belangrijkste speerpunten geweest de afgelopen maanden. Helaas gaan we in Amsterdam niet zelf over de salarissen. Maar dat betekent niet dat we op onze handen zitten. We kunnen wel veel doen aan de randvoorwaarden. Zo zijn er woningen voor leraren beschikbaar gesteld, geven we reiskostenvergoeding en investeren we fors in zij-instromers en beginnende leraren. Ook heb ik een poule van ambtenaren gevormd die kunnen inspringen als het nodig is. Want we moeten echt alles uit de kast halen om scholen te helpen. Sommige ambtenaren hebben hun bevoegdheid, die staan dan voor de klas. De anderen helpen op school. Binnen mum van tijd boden tachtig mensen zich aan.

Plezier in je werk bestaat niet uit arbeidsvoorwaarden alleen. Het is ook belangrijk dat we onze waardering voor leraren uitspreken. Zeker ik als sociaal democraat, want sociaal democraten geloven in verheffing. Een dag van de leraar kan daarom niet vaak genoeg worden gevierd.

Tot slot nog even terug naar onze lieve Eberhard. Eberhard was één van mijn belangrijkste leermeesters binnen de Partij van de Arbeid. Zijn mooiste uitspraak over onderwijs hoorde ik toen hij het Calvijn College in Nieuw-West opende. Hij zei: “Dit is wat onderwijs moet zijn. De mooiste school neerzetten op een plek die dat misschien wel het hardst nodig heeft.” Dat motto, zijn motto: daar investeren waar het het hardst nodig is, is mijn leidraad de komende vier jaar.

Ik wens alle Amsterdamse leraren vandaag een fantastische dag toe. En sta allemaal nog een keer extra stil bij onze Eberhard.

Met lieve groet,

Marjolein Moorman
Wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering