Ontkennen tweedeling vergroot problemen

Gisteren kwam het rapport uit van de Adviesraad Diversiteit en Integratie en Stad-Forum. De onderzoeksvraag was onder andere of er sprake is van een tweedeling in Amsterdam. De conclusies uit het rapport zijn teleurstellend en zwak. Het oplossen van problemen begint met het erkennen en benoemen van een probleem.  Laat het daar nou net aan ontbreken. Als je problemen ontkent worden ze groter en daarmee ontstaan nieuwe problemen. Dat is pas een averechts effect.
Er is heel veel waaruit blijkt dat Amsterdam een verdeelde stad is en dat dit de komende jaren erger wordt als bestuurders niet ingrijpen. De tweedeling in de stad zet zich in razend tempo voort. Armoede, werkloosheid, etnische segregatie, kansarmheid en de daarmee gepaard gaande onveiligheid en gevoelens van onveiligheid concentreren zich meer en meer in grote delen van Nieuw-West maar ook in Noord en Zuidoost.

De onderzoekers concluderen dat de verschillen in Amsterdam niet met cijfers hard te maken zijn en dat daarom geen sprake kan zijn van een tweedeling op sociaal economisch  of cultureel terrein. Onzin, die cijfers zijn er. Neem ten eerste de werkloosheid in Zuidoost, 19 procent, tegenover de 7 procent in Zuid. Ten tweede is er duidelijk een daling van armoede in Zuid terwijl in Nieuw-West het aantal mensen dat in armoede leeft toeneemt. Ik ga er vanuit dat de onderzoekers de cijfers van ‘De Staat van de Stad’ van bureau Onderzoek & Statistiek  er niet op nageslagen hebben.

Een van de adviezen uit het rapport luidt dat termen als tweedeling, segregatie, de ring en gedeelde stad niet meer gebruikt moeten worden. De termen zouden een politieke geladenheid hebben. Maar dit ís politiek, de keuzes zijn gemaakt door de politiek, de gevolgen zijn politiek en voor Nieuw-West is het de dagelijkse realiteit. Mag ik het probleem dan alstublieft bij de naam noemen?
Een ander advies is dat we van verschillen in het dagelijks leven, sociaal culturele beleving, consumptiepatronen of interesses geen probleem moeten maken. Het is duidelijk dat dit rapport geschreven is voor mensen binnen de ring. Als je geen problemen ervaart zal je er ook geen probleem van maken.
Er moet een aantal dingen gebeuren. Als de stedelijke vernieuwing wordt stilgelegd, wordt de tweedeling versterkt. Maak die af, zodat alle huizen in de stad voldoen aan de huidige eisen. Verban de armoede, daarmee komen de kinderen en hun ouders uit hun isolement en krijgen weer de kracht om hun leven in eigen hand te nemen.
Als  voorzieningen in de stad beter verdeeld worden brengt dat reuring, bedrijvigheid, werkgelegenheid en levendigheid met zich mee en dan hoeft u niet geforceerd te mengen.  Kijk naar de concentratie van bedrijven, horeca en winkelaanbod. Waarom de kwalitatief goede winkelketens rondom de Dam concentreren?

Amsterdam is bezig met een derde universiteit voor de stad. De ruimte en de bereikbaarheid die daar voor nodig zijn liggen buiten het centrum. Jonge en hoogopgeleide mensen komen daarmee naar de buitenranden van Amsterdam en gaan daar wonen, eten, sporten en recreëren. Zet die derde universiteit in de voortuin van Amsterdam.De winst voor de hele stad is een betere spreiding van voorzieningen, betere bereikbaarheid, één Amsterdam, een ongedeelde stad. Een stad waar Amsterdammers door elkaar heen wonen, ongeacht leeftijd, inkomen, kleur en land van herkomst.

Nieuw-West is de wereld in het klein. Maak de juiste keuzes zodat het niet meer uitmaakt of een huis links of rechts van de ring ligt.

Stadsdeel Nieuw-West is een proeftuin, een emancipatiemachine met ruimte voor innovatieve en creatieve oplossingen. Er is hier ruimte, werkpotentieel en een bonte mengeling van bewoners die Amsterdam zo onderscheidend en uniek maakt. Een vereiste voor onze stad is erkenning van problemen, financiële prioriteiten stellen en lef in politieke keuzes.

Achmed Baâdoud, stadsdeelvoorzitter van en PvdA-lijsttrekker in Nieuw-West.

Dit stuk verscheen vandaag op de opiniepagina van Het Parool.