Sofyan blogt: Jeroen krijgt eerder een baan dan Rachid

Als je in Nederland een baan zoekt kun je beter een strafblad hebben dan allochtoon zijn. Dat bleek gister uit onderzoek dat in het Tijdschrift voor Criminologie verscheen. Het is een heftige conclusie, maar helaas ook een conclusie die we eerder al hadden getrokken. Als je Samira heet kom je minder snel aan een baan dan als je Merel heet. Pijnlijke waarheid die we niet moeten accepteren. De gemeente als grootste werkgever moet inzetten op een brede, diverse instroom van Amsterdamse werknemers.

De drie criminologen en een socioloog van de Vrije Universiteit, het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving, de Radboud Universiteit en Universiteit Utrecht vroegen zich af hoe moeilijk het in Nederland is voor een 20-jarige met een strafblad om een baan te vinden. Het meest verrast waren de wetenschappers toen ze geweldplegers van Nederlandse komaf vergeleken met mannen zonder strafblad met een Arabische naam. “Die laatsten hebben zelfs dan nog minder kans om uitgenodigd te worden”, zegt criminoloog Chantal van den Berg (VU).

Dit is niets nieuws voor mij. Ik spreek veel Amsterdammers, sommige zijn trotse MBO’ers, andere hoger opgeleid en soms zelfs gepromoveerd. Allemaal hebben ze moeite met het vinden van een geschikte baan. In een stad als Amsterdam is veel werkgelegenheid, maar toch blijft het voor een groep Amsterdammers moeilijker om een baan te vinden dan voor andere. Dit laatste onderzoek confronteert ons weer. Amsterdammers die een niet-Westerse naam hebben worden niet uitgenodigd voor een gesprek, sterker nog, Amsterdammers met een westerse naam en een strafblad worden zelfs eerder uitgenodigd.

Uitsluiting is niet goed voor de persoon in kwestie zelf, maar zeker ook niet goed voor onze samenleving. Uitsluiting maakt onze samenleving kapot en zorgt ervoor dat we mensen met potentie niet goed inzetten in het belang van ons eigen welzijn en welvaart. Daarom heb ik vandaag in de gemeenteraad wederom gepleit voor meer instroom van jongeren en A’dammers met een andere etnische achtergrond als ambtenaar. Wij zijn immers de grootste werkgever van de stad en hebben een voorbeeldfunctie naar andere werkgevers in de regio. Ongelijkheid en uitsluiting moeten we niet accepteren, dat moeten we actief bestrijden.