24 maart 2006

Parool zoekt alvast PvdA wethouders

Uit Het Parool:
Gezocht: PvdA-wethouders

De PvdA en GroenLinks onderhandelen in Amsterdam over een nieuw stadsbestuur met nieuwe wethouders. De PvdA zoekt nog naarstig naar vrouwen die naast Lodewijk Asscher en Ahmed Aboutaleb plaats mogen nemen.

ER ZIJN VAN die prettige zekerheden in de Amsterdamse politiek. Als de PvdA nieuwe wethouders zoekt, is de naam van een kandidaat altijd bekend: Bouwe Olij. De oud-stadsdeelvoorzitter van De Pijp, sinds 2002 gemeenteraadslid, droomt er al jaren van: de portefeuille Volkshuisvesting, twaalf jaar het domein van vertrekkend PvdA-wethouder Duco Stadig.

Maar Olij maakt weinig kans. In een nieuw stadsbestuur krijgen de sociaaldemocraten naar verwachting drie of vier wethoudersposten. Twee namen voor het pluche zijn al enige tijd duidelijk: lijsttrekker

Lodewijk Asscher en wethouder Ahmed Aboutaleb. Twee mannen. En dus is de PvdA naarstig op zoek naar vrouwelijk talent.

Uit de PvdA-fractie heeft zich in een eerder stadium al Charlotte Riem Vis (47) gemeld, gemeenteraadslid sinds 2001 en gespecialiseerd in kunst en cultuur. Daarbij heeft zich volgens zegslieden rond de PvdA het nieuwe gemeenteraadslid Jesse Bos gevoegd, die deel uitmaakt van het onderhandelingsteam van haar partij.

Bos (56) heeft wel iets om zich op te beroepen. Ze haalde twee weken geleden bij de verkiezingen 4527 voorkeurstemmen, waardoor ze op de kandidatenlijst voor de gemeenteraad steeg van plek dertien naar plek vijf. Enkele jaren geleden was ze kortstondig stadsdeelbestuurder in Amsterdam-Noord.

Maar Asscher zit niet echt te wachten op wethouders uit zijn eigen fractie, net zo min als op kandidaten uit politiek Den Haag. Hardnekkig doen daar nog altijd hoopvolle verhalen de ronde over de Amsterdamse Kamerleden Gerdi Verbeet (54), Khadija Arib (45) en oud-GroenLinkser (!) Jet Bussemaker (45).

Veel meer kans maken de kandidaten van ’buitenaf’. Onbeschreven bladen, het liefst met stevige ervaring in het bedrijfsleven. Want nu de VVD buitenspel is gezet, kan de PvdA wel wat ondernemersvriendelijke uitstraling gebruiken.

En dan vallen opeens interessante namen.

Wat te denken van Joyce Silvester. Veertig jaar, volbloed Amsterdamse van Surinaamse komaf en sinds 2003 lid van de Eerste Kamer. Maar veel belangrijker: een cv dat zo naadloos aansluit op de wensen van de PvdA, dat ze er bij die partij niet van hadden durven dromen.

In 1992 begonnen als financieel specialist bij het ministerie van Verkeer en Waterstaat, daarna stafmedewerker van de gemeentesecretaris van Amsterdam. Oprichter van het Centrum Overheid en Markt bij Twynstra Gudde en sinds 2003 directeur/eigenaar van Spirit Organisatieadvies bv en directeur van organisatiebureau Senz bv. ’In mijn werkzame leven heb ik als het ware mijzelf geprivatiseerd, het onderwerp waarop ik in 2000 ben gepromoveerd,’ schrijft ze op haar website.

Ook in de race: Carolien Gehrels, directeur van Berenschot Communicatie in Utrecht en aldaar de baas van voormalig VVD-wethouder Frits Huffnagel. Lid van de PvdA sinds 2002 en enthousiast stadsbewoner.

Voor de gemeente Amsterdam had Gehrels (38) twee jaar geleden de leiding over de nieuwe citymarketing, culminerend in de slogan I Amsterdam. Ze heeft al in een eerder stadium laten weten beschikbaar te zijn.

Veel genoemd wordt onderwijsspecialist Ankie Verlaan, sinds september 2003 lid van het College van Bestuur van UvA en HvA. Ze werkte tussen 1985 en 1997 als (top)ambtenaar op het ministerie van Onderwijs om daarna de hoogste baas te worden van het ROC Amsterdam, de grootste onderwijsinstelling van Nederland.

In de stad maakte Verlaan (57) naam door de onverbloemde wijze waarop ze sprak over de problemen van haar vele allochtone leerlingen. Als een van de eersten bond ze de strijd aan met de gezichtsverhullende kledij van sommige meisjes op school.

Tot slot nog twee Surinaamse kandidaten die in PvdA-kringen de ronde doen: Lilian Goncalves-Ho Kang You, oud-voorzitter van Amnesty International, en Hennah Buyne, beroepsrechter (raadsheer) in Arnhem.

Als advocaat en jurist werkte Goncalves (59) in Nederland en Suriname, waar haar man Kenneth Goncalves slachtoffer werd van de decembermoorden van Desi Bouterse. Ze was ondervoorzitter van de Commissie gelijke behandeling, lid van de Commissie mensenrechten van het ministerie van Buitenlandse Zaken en zat in het bestuur van ontwikkelingsorganisatie SNV.

Buyne (53) kwam als negenjarige vanuit Paramaribo naar Nederland en werd in 1983 tot rechter benoemd. Tegen Trouw zei ze enige jaren geleden: “Ik denk dat het heel belangrijk is dat mensen die deel willen uitmaken van de multiculturele samenleving, beseffen dat dat niet hoeft te betekenen dat je dan je eigen identiteit moet opgeven.”

Het Parool.