‘Wat houdt dat nou in, dat raadslidmaatschap?’
Weekboek 22 tot en met 28 oktober 2007
De mensen vragen mij weleens: ‘Is het nou leuk en kost het niet veel tijd zo’n raadslidmaatschap?’ Het is zeker leuk, hoewel niet altijd, en de hoeveelheid tijd bepaal je zelf. Als je alleen maar reageert op wat je voorgelegd krijgt ben je niet zoveel tijd kwijt. Wil je veel en ook nog dingen zelf bedenken en in gang zetten, ja dan gaat het wel uren kosten. Maar hoeveel dat precies is en wat je in een week allemaal doet hou ik niet zo bij. In september 2002 heb ik wel een keer een weekboekje bijgehouden van mijn activiteiten. Voor de geïnteresseerden heb ik het onlangs weer gedaan.
Maandag 22 oktober
De dag begint vroeg met werken voor mijn eigen bedrijf. Na drie jaar werken bij Arcadis ben ik sinds 1 oktober weer mijn eigen advies- en managementbureau voor stedelijke ontwikkeling gestart. Terug in de oude situatie want van 1990 tot 2004 deed ik dat ook al. Eigen baas bevalt mij toch het best. Een raadslid is ook een eigen baasje die in een team werkt en heel veel contacten onderhoudt. De maandagmiddag en avond gaan op aan raadswerk.
13.00 uur. Om één uur komt Ron Kat langs. Hij is voor de PvdA deelraadslid in Oud-Zuid en woordvoerder voor de nieuwe invulling van het gemeentearchiefterrein aan de Tolstraat/Amsteldijk. Zoals bekend is het gemeentearchief (thans Stadsarchief) verhuisd naar de Vijzelstraat en zit nu in het schitterende gebouw De Bazel (vernoemd naar de architect). Het stadsdeel heeft een mooi, maar intensief bebouwd plan gemaakt. Volgens velen, onder ander de actieve denktank uit de buurt die een alternatief plan heeft gemaakt, is de voorgestelde bebouwing te intensief en vindt men de twee torentjes die in de Tolstraat en Rustenburgerstraat komen wat te hoog. Het maken van het stedenbouwkundige plan is een bevoegdheid van het stadsdeel. Als er echter een tekort op de grondexploitatie uitrolt moet de gemeenteraad akkoord gaan met het plan. Een paar jaar terug heeft toenmalig wethouder Stadig aan de gemeenteraad voorgesteld akkoord te gaan met een tekort van 10 miljoen euro. Wij hebben daar toen niet mee ingestemd omdat er nog geen plan lag. Nu ligt er wel een plan maar nu blijkt dat de huidige wethouder Van Poelgeest slechts een tekort wil accepteren van 5 miljoen euro. Ron heeft zo zijn ideeën over het gebied en heeft ook goed geluisterd naar de denktank. Om tot een oplossing te komen die ook draagvlak heeft zal er in ieder geval wat van de hoogte van de torens afmoeten en zijn nog enkele wijzigingen nodig. Die kosten allemaal geld waardoor het tekort op zal lopen. We spreken af dat ik met de denktank en andere partijen in de raad zal overleggen wat zij vinden van het plan en mogelijke oplossingen.
15.00 uur. Om drie uur precies stap ik het kantoor binnen van de NV Zeedijk voor een gesprek met directeur Jack Cohen.
Mijn fractiegenoot Daniel Roos is er al. Jack ken ik sinds 1983. Hij had een fotozaak in de Damstraat en zette zich toen al enorm in voor de leefbaarheid van de buurt. Ik zal niet gauw vergeten dat hij regelmatig het stadhuis binnenstormde (toen nog om de hoek van zijn zaak) en dan linea recta naar de kamer van Michael van der Vlis beende om terstond actie te eisen tegen misstanden op de pillenbrug of elders op de wallen. Deze Hagenees, die Amsterdamser is dan menige Amsterdammer, terwijl hij niet eens meer in de stad woont, heeft een bereklus geklaard de afgelopen 20 jaar. De ouderen onder ons weten nog dat de Zeedijk een no go area was. De gemeente heeft toen met de banken de NV Zeedijk opgericht die consequent panden is gaan opkopen op de Zeedijk. Vervolgens opknappen en goed beheren. Heel belangrijk. Het succes van deze aanpak kunnen we elke dag aanschouwen. De Zeedijk en omgeving is weer een fantastisch gebied geworden. Jack heeft daar een zeer, zeer belangrijke bijdrage aan geleverd. Maar nu gaat hij op zijn 70e met pensioen, zegt hij. Binnenkort is er een afscheidssymposium. Al sinds mijn tijd als voorzitter van de PvdA heb ik de gewoonte zo één, twee keer per jaar met Jack bij te praten over de stand van zaken op de Zeedijk. Maar eigenlijk ook de hele wallen, het centrum en de stad en natuurlijk de partij. Altijd leerzaam maar ook lachen. Daniel is mee omdat zijn portefeuille raakvlakken heeft men de zaken waar Jack mee bezig is. We zijn na anderhalf uur weer bijgepraat en een stuk wijzer geworden.
20.00 uur. Vaste prik op maandag is de fractievergadering. Een groot deel wordt besteed aan wat ik maar noem het Kinderbijslagdebat. Lodewijk Asscher heeft in het weekend gezegd dat bij ouders die hun kinderen niet goed opvoeden de kinderbijslag ingehouden moet worden. Een omstreden idee dat gevoelig ligt in de fractie. De volgende dag valt op onze website het fractiestandpunt te lezen: ‘De PvdA-fractie heeft wel twijfels bij de inzet van de kinderbijslag als oplossing voor activering van de kleine groep ouders die in geen geval hulpverlening accepteert. De PvdA wil eerst een compleet overzicht hebben van de voorstellen voor een betere opvoedingsondersteuning in 2008. Hierover verwacht de gemeenteraad in november een stuk van het college. Pas dan is het echt mogelijk voor de PvdA om een goede afweging te maken over de beste maatregelen om te voorkomen dat kinderen en gezinnen ontsporen’. Om een uur of twaalf ben ik thuis.
Dinsdag 23 oktober
9.00 uur. Het is negen uur als fractiegenoot, maar vooral zeer goede kameraad, Thijs Reuten bij mij thuis aanbelt, gelijk met Andre Testa en Rob Wijnen. We hebben een gesprek met de heren over hun plannen voor een Trammuseum. Ze hebben ideeën over een mogelijke locatie en over de organisatievorm. Ze zijn met verschillende publieke en private partijen in gesprek maar het vlot niet erg. De bekende stroperigheid. Ze vragen onze mening en steun. We laten ons uitvoerig voorlichten en zeggen toe dat wij ons licht op zullen steken bij de andere partijen om te horen hoe die tegen de plannen aankijken. Klinkt een beetje soft maar het is een ingewikkeld, omvangrijk en kostbaar project dat niet zomaar eventjes is geregeld.
11.00 uur. Om elf uur snel ik naar good old Wijkcentrum Ceintuur. Ik laat mij door Gabi, Fred en Andre bijpraten over de plannen van de denktank met betrekking tot het gemeentearchiefterrein. Hoewel ik weinig kan toezeggen en het gezien de beperkte financiële middelen niet eenvoudig is aan hun wensen tegemoet te komen, is de sfeer goed. Fred ken ik al jaren. We hebben samen in de deelraad De Pijp gezeten en hij is mij in 1990 opgevolgd als Dagelijks Bestuurder. Toen nog voor GroenLinks. Inmiddels is hij lid van de Provinciale Staten van Noord-Holland voor de SP. Het Wijkcentrum zit in een prachtig pand op de hoek van de Gerard Doustraat en de Quellijnstraat. Ik schrik echter wel als ik binnen zie dat het pand flink aan het verzakken is. Onbegrijpelijk na de zeer kostbare renovatie van een jaar of tien geleden. Om even over twaalf ben ik weer in mijn kantoor en kan ik mij op mijn ‘echte’ werk storten.
19.00 uur. Om zeven uur ben ik op het stadhuis. De afdeling financiën heeft een cursus ‘Begroting lezen’ georganiseerd voor de raadsleden. Ik word daar niet direct verwacht omdat men veronderstelt dat ik na al die jaren wel weet hoe een begroting in elkaar zit. Dat is ook zo maar ik leer graag en mijn ervaring zegt dat je altijd wel weer wat oppikt van zo’n bijeenkomst. Dat blijkt ook deze avond. Samen met Marco de Goede van GroenLinks zijn wij de enige mannelijke raadsleden. Voor de rest zijn er alleen maar vrouwelijke raadsleden en vrouwelijke fractiemedewerkers. Het bevestigt mijn stelling dat vrouwen veel serieuzer en leergieriger zijn dan mannen. De helft van de raad bestaat uit mannen, het zal toch niet zo zijn dat die allemaal de begroting goed kunnen lezen en duiden. Om een uur of tien ben ik weer thuis.
Woensdag 24 oktober
9.30 uur. Ik zit al met de koffie klaar te wachten op oud-fractiegenoot Peter Klerks als hij belt dat hij niet komt want zijn auto hangt in de takels. Op de achtergrond hoor ik het gepiep dat een vrachtauto maakt als die achteruit rijdt. Gelukkig mankeert hij niks, er is ‘alleen maar’ een vrachtauto op zijn auto gereden terwijl die voor de deur geparkeerd stond. Hij is nu twee meter korter is de laconieke reactie. Peter was in de vorige raadsperiode woordvoerder politie en veiligheid. Hij is een eminente deskundige op dit gebied. Hij werkt als lector aan de Politieacademie. Bij de kandidaatstelling voor deze raadsperiode is hij gesneuveld in het zoeken naar balans door de kandidaatstellingscommissie tussen nieuwe mensen en ervaren mensen voor de lijst. Ik had met hem afgesproken om zijn visie te horen op de recente ontwikkelingen op het gebied van veiligheid en geweld in de stad. Dat gesprek ging dus niet door en dat betekende meer tijd voor andere zaken. De hele dag kan ik nu lekker doorwerken voor mijn bedrijf.
18.30 uur. Thijs en ik hebben om half zeven afgesproken in ons stamcafé Oorlam aan de Kloveniersburgwal met Chris de Jong en Robin Lemmers. Zij willen met ons praten over dramatische ontwikkelingen bij de renovatie van Felix Meritis en over het Muziekmakerscentrum dat thans gebouwd wordt op het Polderwegterrein. Chris en Robin zijn de drijvende krachten achter het muziekmakerscentrum en Chris is eerst verantwoordelijke voor het beheer van Felix. Drie jaar terug heeft vooral Thijs zich enorm ingespannen om een extra gemeentegarantie voor elkaar te krijgen voor Felix Meritis. Dit schitterende gebouw met een belangrijke culturele functie bestaat dit jaar 230 jaar. Uiteindelijk heeft Thijs de gemeenteraad en de toenmalige wethouder van financiën, Grifftih, kunnen overtuigen van de noodzaak dat wij als gemeente garant moeten staan voor de renovatie van Felix. Maar een paar weken geleden is bij de verbouwing houtzwam geconstateerd. Per direct moesten tijdelijk enkele zalen dicht wegens instortingsgevaar. Na noodmaatregelen zijn de zalen nu weer in gebruik. Het definitief oplossen van de problemen vergt o.a. vervanging van de balken. Een operatie die in de miljoenen gaat lopen. Wat te doen? We zitten er verslagen bij. Het lijkt ons in ieder geval goed om zo snel mogelijk een afspraak te maken met de verantwoordelijke wethouder, Carolien Gehrels, met onze woordvoerder Cultuur, Anne Graumans en met de woordvoerders cultuur van de overige partijen. Terwijl we van de schrik bekomen krijgen we heerlijke cappuccino geserveerd door mijn dochter die sinds kort af en toe in dit café werkt.
19.30 uur. We sprinten van het café naar het stadhuis om op tijd bij de raadscommissie Ruimtelijke Ordening, Grondzaken en Waterbeheer (ROW) te zijn. Het eerste uur is besloten maar om half negen begint het openbare deel. We beginnen met een tiental insprekers over de zogenaamde doorvaartprofielen in de grachten. Het college heeft nieuw beleid voorgesteld om beter te kunnen handhaven op het water. Het blijkt tamelijk ingewikkeld te zijn en zowel bewoners als de ondernemers van rondvaartrederijen hebben kritische maar zinnige opmerkingen. De besluitvorming verloopt wat chaotisch maar wethouder Maarten van Poelgeest zegt toe aanpassingen te maken op de voorstellen en ons daarover binnenkort te informeren. Ik vrees dat over dit onderwerp het laatste woord nog niet is gezegd. Direct na afloop van dit agendapunt komen twee ondernemers naar ons toe om hun onvrede te uiten over de gang van zaken. We nodigen ze uit naar ons wekelijkse spreekuur op zaterdag te komen om daar verder te praten. Dan zullen ze doen. Bij het punt over het plan ‘De Chocoladefabriek’ te vestigen aan de De Ruyterkade zijn ook insprekers. Zij vrezen voor grote overlast als dit plan voor een museum en traktatiepark doorgaat. Men verwacht 500.000 bezoekers per jaar. In dit stadium kunnen we er nog niet veel over zeggen want er moet nu eerst een zogenaamd MER-onderzoek komen. Dit is een onderzoek naar de milieu effecten van zo’n voorziening op die plek. Over elven is de vergadering afgelopen. Ik fiets samen met Maarten van Poelgeest naar huis en kan zo nog wat onderwerpen met hem bespreken. Het is al donderdag als ik in bed beland.
Donderdag 25 oktober
Deze dag even helemaal geen politiek, althans niet als raadslid. De hele dag kan aan werk worden besteed.
Vrijdag 26 oktober
15.30 uur. Ook deze dag heb ik tot half vier geen verplichtingen als raadslid. Vanaf die tijd ben ik in Osdorp bij ISH. In dit voormalige gebouw van de Academie voor Lichamelijke Opvoeding wordt de jaarlijkse PvdA-Stadsdelendag gehouden. Er is een mooi programma gemaakt met veel workshops en excursies. Samen met fractiegenote Sabina Gazic discussieer ik met partijgenoten uit de stadsdelen over het hoe en waarom van ons stadsteam. Het stadsteam hebben we in de gemeenteraadsfractie na de verkiezingen van 2006 ingesteld. Jaarlijks zitten vijf van de twintig fractieleden in dit team. Na een jaar wisselen we van samenstelling. Op deze manier is na vier jaar elk fractielid een jaar lid geweest van het stadsteam en vrijgesteld van het commissiewerk. De leden van het stadsteam zijn vrij in de manier waarop ze het werk aanpakken. Je kan kiezen om onderzoek te doen of een nota schrijven. Maar je kan ook de ‘er op af’ methode hanteren. Over het succes van het stadsteam zijn de meningen verdeeld maar algemeen vindt men het experiment interessant genoeg om na te gaan of het ook in de stadsdelen kan werken. Na de workshop doe ik mee aan de excursie naar het Van Eesteren museum. Dit is niet een gebouw maar een wijkje in Geuzenveld/Slotermeer aan beide zijden van de Burgemeester de Vlugtlaan. Het wijkje is bijna nog geheel intact sinds de bouw in 1953 en daarom zeer geschikt om te laten zien wat het idee van stadsstedenbouwer Van Eesteren was met de Westelijke Tuinsteden. Het is een groene oase midden in de stad. Heel bijzonder en het bezoeken meer dan waard. Na de excursie weer terug naar de ISH waar ons een speech van partijgenoot Ronald Plasterk wacht en een meer dan voortreffelijke maaltijd. Het wordt nog reuze gezellig en ik kan met veel partijgenoten bijpraten. Een zeer aangename en nuttige besteding van middag en avond. Om een uur of negen fiets ik samen met mijn stadsdeelvoorzitter, Egbert de Vries, terug naar huis. Morgen zien we elkaar weer op ons gezamenlijke spreekuur.
Zaterdag 27 oktober
10.00 uur. Partijgenoten Saliha Daoud uit Geuzenveld-Slotermeer en Mohamed Mahdi uit Slotervaart komen bij mij langs om te praten over hun stadsdeelbegrotingen. Tot één uur bespreken we alle mogelijke tips en trics waar je bij het bestuderen van een begroting op moet letten. Het is wel even terugschakelen van een gemeentebegroting met een omzet van 5,2 miljard en een vrije ruimte van meer dan 200 miljoen naar een begroting van ca. 50 miljoen met een vrije ruimte van één tot vier miljoen. Maar gaandeweg komen er aardige ideeën op tafel. Ik hoop dat ze er wat aan hebben bij de begrotingsbehandeling. Wat opvalt aan de begrotingen zelf is dat die van Slotervaart veel overzichtelijker en toegankelijker is dan die van Geuzenveld. Hier is nog wel wat werk te verrichten. De middag is voor het huishouden en ik ga mijzelf trakteren op de Bosatlas. Als ik in mijn favoriete boekwinkel ‘Het Martyrium’ kom is de atlas helaas uitverkocht. Een nieuwe druk is in de maak. Dat wordt een maandje wachten. Het nieuwe boek van Paul Scheffer, Het land van aankomst, is er nog wel. Het blijkt de zesde druk in één maand te zijn. Helaas geen tijd om te lezen want ik moet naar ons spreekuur.
17.00 uur. Nog voor we gekozen waren tot raadslid zijn Thijs en ik in 2002 al begonnen met een wekelijks spreekuur. Velen dachten dat het een verkiezingsstunt was maar we houden het nu al meer dan vijf jaar vol. Inmiddels werken we al jaren samen met Egbert de Vries uit Oud-Zuid en Ton van der Meché uit de Statenfractie. Ons vorige café op de Ceintuurbaan is definitief gesloten en we zitten deze zaterdag voor het eerst op onze nieuwe plek bij café/restaurant De Sarphaat ook op de Ceintuurbaan maar nu op de hoek met het Sarphatipark. Thijs is verhinderd want hij is voor de partij naar Kosovo om daar cursus te geven aan sociaal-democraten die zich voorbereiden op de verkiezingen. Egbert en Ton zijn er wel. Het is veel drukker en rumoeriger in het café dan ik had verwacht. Felix Guttmann en Rob Meijer, allebei van rondvaartrederijen komen langs. Ze waren ontevreden over de gang van zaken tijdens de commissie van afgelopen woensdag en vragen nogmaals aandacht voor hun argumenten. Felix heeft een laptop en powerpoint presentatie meegenomen. Het wordt een geanimeerde discussie die zeker een vervolg krijgt in een iets rustiger omgeving. Om zeven uur sta ik weer buiten.
Zondag 28 oktober
10.00 uur. Deze dag begint niet met het gebruikelijke uurtje schaatsen. Vandaag komen de kinderen van de Weekendschool uit West naar het stadhuis. Samen met fractiegenoten Yman Mahrach en Emre Unver ontvangen we ze. De Weekendschool bestaat nu bijna tien jaar. Het is een initiatief van Heleen Terwijn. In 1998 opende de eerste IMC Weekendschool in Amsterdam Zuidoost. Een school voor aanvullend onderwijs voor jongeren tussen tien en veertien jaar, afkomstig uit achterstandswijken. Niet de schoolcijfers, maar de motivatie bepaalt wie naar de IMC Weekendschool mag. Inmiddels zijn er drie scholen in Amsterdam en er zijn scholen in andere grote steden. De school duurt drie jaar en is alleen op zondag. De kinderen krijgen een hele brede maatschappelijke oriëntatie door de vele vakken die door enthousiaste deskundigen als vrijwilliger worden gegeven. Wij geven vandaag het vak lokale politiek. Na een korte inleiding gaan de kinderen in groepjes aan de slag. Ze spelen een raadsfractie die geld heeft voor een goed plan voor kinderen uit West. Aan het eind van de dag zitten de fracties in de raadzaal en gaan onder leiding van stadsdeelvoorzitter Achmed Marcouch in debat over wat het beste plan is. Het is verbazingwekkend hoe goed en professioneel …’voorzitter, mijn fractie vindt….’ het er aan toegaat. Het is hartverwarmend met deze Amsterdamse kinderen te werken en te zien hoe enthousiast ze zijn. Het komt helemaal goed met de stad. De dag is een groot succes vinden alle aanwezigen. Volgend jaar weer. Om drie uur bel ik vrouw en dochter die aan het winkelen zijn in een idioot drukke stad. We fietsen naar de pont en gaan bij Noorderlicht op het NDSM-terrein een verjaardagsborrel drinken bij een oud-collega. Die borrel heb ik wel verdiend deze week. Om zeven uur zijn we weer terug in De Pijp. Na het eten plof ik op de bank met de gemeentebegroting en de stukken voor de fractievergadering van maandag. De week zit er bijna op.