VVD gooit principes koopzondag te grabbel

De VVD houdt al enige tijd het debat over de koopzondag in de Tweede Kamer tegen. Aanleiding van dit debat vormt een wetsvoorstel van GroenLinks en D66 om gemeenten zelf te laten bepalen of hun winkels op zondag open mogen. Nu wordt dat bepaald door de rijksoverheid.

De reden waarom de VVD het debat tegenhoudt, heeft alles te maken met de ijzeren greep waarin ze zich met dit minderheidskabinet hebben gemanoeuvreerd. Dit kabinet moet koste wat kost overeind blijven en daarom hebben de liberalen hun principes op dit punt ‘verkocht’ aan de christelijke SGP, in ruil voor gedoogsteun.

Ik heb altijd begrepen dat de VVD en de koopzondag onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het is een ultieme uiting van het liberale gedachtegoed, dat iedereen moet kunnen winkelen wanneer hij of zij dat wil.

Die vrijheid mag volgens de conservatieven niet ingeperkt worden. Helder standpunt. In het verleden was de VVD altijd een groot voorvechter van de koopzondag. Dat werd mij eind 2008 eens temeer duidelijk rondom het aftreden van de VVD-bestuurder in stadsdeel Oud-West, Werner Toonk. De stadsdeelraad had zich daar in meerderheid uitgesproken tégen de koopzondag, omdat zondagsopenstelling ten koste zou gaan van de kleine winkeliers in het stadsdeel. Voor die meerderheid van PvdA, GroenLinks en SP was dat overigens geen principiële kwestie, maar een standpunt dat voortkwam uit steun voor de ondernemers. Diezelfde kleine winkeliers waren eveneens in meerderheid tegen de koopzondag; uit angst het hoofd niet boven water te kunnen houden tegenover het geweld van grootgrutters en grootwinkelbedrijven.

De toenmalige VVD-bestuurder riep voor iedere camera en tegen iedere journalist die hij tegenkwam, dat hij dit standpunt van de ‘linkse meerderheid’ niet over zijn kant kon laten gaan. Hij benadrukte dat het besluit van deelraad zó in strijd was met zijn liberale principes, dat hij geen andere weg zag dan op te stappen als bestuurder. Ook de christelijke partijen moesten het destijds ontgelden: “Helaas denken met name de christelijke partijen die het in deze periode in Den Haag voor het zeggen hebben er anders over”.

Nu blijkt dat de principes van de liberalen op dit punt niet zo hard zijn. Terwijl principes in mijn optiek spijkerhard zouden moeten zijn. Die zijn niet onderhandelbaar. De VVD heeft zich echter uitgeleverd aan de SGP, één van die christelijke partijen die er “zo anders over denkt”. Onbegrijpelijk.

Ik vraag mij af of er één VVD-er is die mij kan uitleggen waarom zij hun principes te grabbel gooien om dit minderheidskabinet met gedoogsteun van PVV en SGP in stand te houden? En is er één journalist die aan Werner Toonk kan vragen wat hij ervan vindt dat zijn partijgenoten zíjn liberale principe verkwanselen?