Door op 30 maart 2014

Uitkomsten Ledenpanel Rapport Melkert

Eind december/begin januari hield de PvdA Amsterdam een ledenpanel over het rapport Melkert (“De bakens verzetten”: de koers naar een economie waarin sociale, ecologische en economische belangen goed in evenwicht zijn). De duidelijke uitkomsten van het ledenpanel geven aan dat het rapport goed is ontvangen.

Het ledenpanel over het Rapport Melkert heeft 327 reacties getrokken. Het korte panel bestond uit zeven vragen die gebaseerd zijn op het Rapport Melkert. Hieronder worden de antwoorden op de zes meerkeuzevragen kort behandeld. Daaronder is ook een korte selectie uit de antwoorden op de open vragen opgenomen.

Twee-derde van de respondenten op dit ledenpanel zijn man, één-derde van de respondenten was vrouw.

Op de vraag of respondenten vinden dat de 3%-norm voor het begrotingstekort moet worden vastgehouden, ook als dit economische groei beperkt en dit bezuinigingen met zich meebrengt, antwoordt bijna 60% ‘nee’. Zij zijn van mening dat in die situatie de 3%-norm voor het begrotingstekort kan worden losgelaten. Ongeveer een kwart van de respondenten is precies de andere mening toegedaan: zij vinden dat de 3%-norm juist wel moet worden vastgehouden. Ongeveer 18% weet het niet zeker. Kortom: er is een ruime meerderheid voor een soepelere houding ten aanzien van de 3%-norm wanneer het vasthouden aan de norm leidt tot een beperking van groei en pijnlijke bezuinigingen.

Driekwart van de respondenten vindt dat de Europese Unie een werkgelegenheidsdoelstelling per land moet nastreven. Dit houdt in dat de EU niet alleen stuurt op doelstellingen als de 3%-norm van het begrotingstekort, maar ook op werkgelegenheidspercentage. Het is de vraag of het mogelijk is tegelijkertijd te sturen op een norm als de 3%-norm voor het begrotingstekort en een werkgelegenheidsdoelstelling van bijvoorbeeld 5%. Eén kwart van de respondenten is of tegen, of heeft geen mening.

Ruim drie kwart van de respondenten hecht minstens net zoveel waarde aan het behoud van ecologische systemen en natuur als aan werk en armoedebestrijding. 15 % van de respondenten vindt niet dat ecologie en natuur even belangrijk is als werk en armoedebestrijding. 9 % van de respondenten heeft geen mening.

Het voorstel om te komen tot een 2×4-daagse werkweek leidt tot een verdeelde reactie onder de respondenten van dit panel. 50 procent van de respondenten vindt het een aantrekkelijk voorstel, maar 30 procent vindt dat niet, en 20 procent heeft geen mening. Binnen de populatie zijn ondernemers (eigenaren van een bedrijf) zijn overigens significant vaker tegen deze maatregel dan dat mensen met een baan zijn. Binnen de groep respondenten zijn vrouwen significant vaker voorstander van dit voorstel dan mannen.

En overweldigende meerderheid van de respondenten van het panel is voorstander van het idee dat publieke, semi-publieke en financiële instellingen hun financiële, sociale en ecologische prestaties openbaar moeten maken. Slechts in totaal 7% weet het niet of is het niet eens met dit voorstel.

Selectie antwoorden open vraag
De open vraag luidde als volgt: ‘Heeft u naar aanleiding van het rapport “De bakens verzetten: de economie terug naar de mensen, investeren in werk en innovatie” of deze vragenlijst nog vragen of opmerkingen?’ Hieronder vindt u een selectie uit de vele antwoorden en suggesties:

Er moet meer aandacht komen voor de macht van de grote (financiële) instelling t.o.v. de macht van de EU.
Je kunt mensen niet een bepaalde werkweek opleggen, maar je kunt wel de werkcultuur ter discussie stellen.
Beide doelstellingen tegelijk 3% begrotingstekort en 5% werkloosheid zijn onverenigbaar. Pas op voor illusie politiek !
Belangrijk punt dat meegenomen moet worden is gelijke beloning van mannen vrouwen.
De grootste uitdaging komende decennia is de omvorming van de economie met minder grondstofgebruik, vervuiling en uitstoot b.k.-gassen, met een rechtvaardige inkomensverdeling.
Een sociaal Europa moet ook een democratisch Europa zijn, en dat wordt het niet op deze wijze.
Eindelijk weer grote sociale doelen i.p.v. achterhoedegevechten!
Het is een nogal ‘traditionele’ benadering. De PvdA zou nu juist moeten streven naar een nieuw concept van de verzorgingsstaat (een 20e eeuws begrip). We zijn nu veel te behoudend, angstvallig conservatief en te weinig creatief op het gebied van zorg, uitkeringen, onderwijs, gezondheidszorg.
Het VMBO is sterk onderbelicht in het rapport (ingezonden stuk op de opiniepagina Trouw).
In de jaren ‘80 hebben we het vaak gehad over de herverdeling van werk, daar zouden we het nu ook wel eens over kunnen hebben.
Maximale salarissen voor mensen in publieke functies.
Van bovenaf opleggen van uniforme regels werkt niet. De overheid (inclusief bestuur) kan beter aansluiten bij goede initiatieven.
Werkloosheid is minder erg als mensen gedwongen worden te werken voor hun uitkering.