Scherp aan de wind. Laatste brief PvdA – VVD

Beste Eric,

Dit is ‘m dan, de laatste brief. Ik heb deze briefwisseling met veel plezier onderhouden en het doet me deugd dat we goede inhoudelijke brieven hebben geschreven over onder meer straatreclame, integratie & diversiteit, armoede en woningbouw.

Al deze thema’s komen natuurlijk samen in het totaalplaatje van Amsterdam, een visie die achter deze onderwerpen schuilgaat. Als ik aan Amsterdam denk dan zie ik een zeiljacht voor me. Een schip, rank, schoon, niet al te groot, met een deskundige bemanning en zeewaardig. Zo’n schip waarbij iedereen even blijft stilstaan, omdat alle facetten van het schip mooi in elkaar overlopen, maar ook een schip waarvan je ziet dat er nog eindeloos aan geschuurd en geboend kan worden tot het in een optimale staat verkeert.

Om goed van zo’n zeilschip gebruik te maken is het van een heleboel factoren afhankelijk, de politieke wind die uit Den Haag waait, de golfslag van de publieke opinie, de lokale, nationale en internationale economie, de stuurmanskunst van de bemanning en een grondige inspectie van kritische controleurs op zwakke plekken die voor verbetering vatbaar zijn.

Ik heb vertrouwen in het zeiljacht Amsterdam. Het is een goed onderhouden zeiljacht en we hebben met het nieuwe kabinet de wind weer in de zeilen. Er liggen veel mooie plannen, Amsterdam Topstad, Kinderen Eerst, WIJ Amsterdammers, maar de uitvoering begint pas. Natuurlijk blijft het ook een gek en onrustig zeilschip, wat bruist van culturele activiteit, discussies, misverstanden en soms van diepe tegenstellingen. Bovendien zijn we pas op een kwart van de reis. De stuurmanskunst is tot dit moment goed geweest, maar altijd ligt het gevaar op de loer van één moment van onoplettendheid waardoor het ranke zeilschip de klippen oploopt. Wat averij zijn we al tegengekomen met bijvoorbeeld de Probo Koala, Afval Energie Centrale en de reïntegratietrajecten. De golfslag van de publieke opinie is fors en dat hoort, zo blijf je wakker. Die golfslag is in Amsterdam wel altijd socialer, kritischer en genuanceerder geweest dan in de rest van Nederland. Gelukkig maar.

Maar met een mooi schip ben je er niet. De belangrijkste vraag van zo’n zeilschip is natuurlijk: waar ga je naartoe en via welke koers bereik je dat? Ik denk dat we nog scherpere koers moeten zetten naar een sterke stad van iedereen. Een sterke stad die de kansrijke, ambitieuze inwoners niet beperkt maar mogelijkheden geeft om ondernemingen te starten, wilde ideeën uit te proberen, en de topbanen binnen en niet buiten Amsterdam te gaan vervullen. Er zijn nog teveel regels en voorwaarden, zowel landelijk als gemeentelijk, die ambitieuze jonge ondernemers, bedrijven, woningbouw en de creatieve industrie beperken.

Aan de andere kant moet Amsterdam sterk genoeg om pal te staan om mensen, die op één of andere manier in de verdrukking komen. Dat betekent dat we pal staan voor Amsterdammers die met discriminatie of racisme te maken krijgen, mensen die worden gestigmatiseerd vanwege hun geloof, buurt bewoners die te maken hebben met overlast en dat we mensen begeleiden uit armoede, naar werk en menswaardig leven. Dat is de keten waar Hennah Buyne, onze nieuwe wethouder, het over had.
Het betekent ook dat we goed moeten zorgen voor onze parken, natuur en luchtkwaliteit. We zijn op koers naar die sterke stad die ik voor me zie. Die sterke stad kan zijn inwoners aan de ene kant vrijlaten, weg van de betutteling dus, maar grijpt keihard in op het moment dat mensen overboord dreigen te vallen.

Onze brieven hebben ook laten zien dat er nog veel problemen die moeten worden opgelost, of het nu gaat over integratie, onderwijs, sociale zaken, economie of tolerantie. Daarom moeten we scherp aan de wind blijven varen richting die Sterke Stad van Iedereen. Ik nodig je uit om jouw visie op het totaalplaatje van hedendaags Amsterdam te geven en waar we over 4 jaar moeten staan.

Hartelijke groet,

Manon van der Garde

• Klik hier voor het antwoord op deze brief