Reljeugd verliest terrein

Marokkaanse reljongeren verliezen terrein in het veelbesproken Amsterdamse stadsdeel Slotervaart. Van de acht ’gangs’ met probleemjeugd zijn er in twee jaar tijd vijf definitief ontmanteld en voor de zesde valt binnenkort het doek. Dat zegt stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch in een gesprek met deze krant.

De jongeren, die zich schuldig maakten aan criminele activiteiten of voor overlast in de buurt zorgden, zijn in de gevangenis beland of via een hulptraject aan een baan of studie begonnen. Daardoor voelen de bewoners zich ook weer veiliger en zien ze dat er wel degelijk iets gebeurt in hun wijk. Dat verhoogt ook de bereidheid om aangifte te doen en overlast te melden.

„We zien nu dat onze aanpak vruchten afwerpt”, zegt Marcouch. „Niet pamperen, maar aanpakken. Het kan niet zo zijn dat je in een land als Nederland je kansen niet pakt. Je kunt je niet verschuilen achter verveling als je in een stad als Amsterdam woont. Bevalt het je niet, dan kun je altijd nog naar een andere stad. Het Nederlanderschap moet je koesteren en aangrijpen om alle mogelijkheden te benutten. En bevalt Nederland je niet, dan ben je altijd nog Europeaan.”

De grootte van de groepen verschilden, maar in bepaalde gevallen ging het om wel veertig jongeren per bende. Door de groepen nauwlettend te volgen, leden er van op te pakken en ouders ervan aan te spreken op het gedrag van hun kroost, hebben velen het criminele bijltje er inmiddels bij neergelegd.

„Wij gaan direct naar ouders toe”, stelt Marcouch. „Het kind is toch een product van de ouders. Andersom spreken we de jongeren er ook op aan dat zij het visitekaartje van hun ouders zijn. Ik kreeg laatst een scheldmailtje van een jongen. Daarop schreef ik terug dat hij op die manier een mooi visitekaartje voor zijn ouders was. Hij weer schelden natuurlijk van ’laat m’n moeder erbuiten’, maar uiteindelijk ging hij na een lange mailwisseling overstag en bood hij zijn excuses aan.”

Een hardnekkige bende die nog bestaat, is de Piet Mondriaangroep. „Dit is een criminele groep die we wel op de korrel hebben. Van 42 jongeren is hij al geslonken tot twintig, maar we blijven ze aanpakken. De pakkans wordt steeds groter en dat weten de leden inmiddels. Het is kiezen of delen, want als ze doorgaan met hun criminele activiteiten zullen we ze knippen en scheren…”

Marcouch wil af van het excuus van de Marokkaanse jongeren dat ze worden gediscrimineerd. „Discriminatie is onacceptabel, maar is van alle dagen en kan iedereen overkomen. Maar dat mag nooit een excuus zijn om jezelf buiten de maatschappij te plaatsen en je niet meer aan de regels te houden. Iedereen moet zijn of haar steentje bijdragen. Dat is wat ons allen bindt. Dat kan via een studie zijn, via werk of weet ik wat. Maar iedereen wordt beoordeeld op wat hij bijdraagt. En daarbij komt iedereen hindernissen tegen, die je moet overwinnen. Discriminatie is niet meer dan zo’n hindernis.”

Dit artikel verscheen op 15 oktober in de Telegraaf. Op 16 oktober verschijnt een uitgebreid interview met Ahmed Marcouch in de Telegraaf.