4 juni 2009

PvdA Kandidaten Europees Parlement: Martin Siecker

Hoe is uw carrière tot nu toe verlopen?
Momenteel ben ik Internationaal bestuurder bij FNV Bondgenoten. Voorheen was ik bestuurder in de agrarische sector. Ik ben lid van het Europees Economisch Sociaal Comité (red. een adviesorgaan voor het Europees Parlement, de Raad van Ministers en de Europese Commissie) en ben lid van het uitvoerend comité van zowel de IUF als de EFFAT, respectievelijk de mondiale en de Europese koepels van vakbonden die werknemers organiseren in de voedselketen.

Wat wilde u bereiken in het leven toen u net afgestudeerd was?
Toen ik van school ging was ik een jaar of achttien. Ik geloof dat ik destijds rockstar of voetballer wilde worden. Pas op latere leeftijd ontwikkelde zich de drang de wereld te verbeteren.

Waarom heeft u zich kandidaat gesteld voor het Europees Parlement?
Ik heb me kandidaat gesteld voor het Europees Parlement omdat ik het proces waaruit de Europese Unie ontstaat, ontzettend fascinerend vind. Ik denk dat het voor Europa heel goed is dat de unie bestaat. Kijk naar wat er met IJsland is gebeurd, kijk naar wat er met het pond sterling is gebeurd nadat Engeland besloot niet mee te doen met de Euro. Momenteel werk ik aan de buitenkant mee aan dat proces, het lijkt mij prachtig daar van dichter bij een bijdrage aan te leveren.

Waar wilt u zich in het Europees Parlement voor inzetten?
Duurzame ontwikkeling. Dat is breder dan alleen milieu, dat gaat ook over sociale en economische ontwikkelingen. Met name de ontwikkelingen van het sociale aspect van een zich herenigend Europa kan in wel wat correctie gebruiken. De Lissabon strategie wil dat Europa in 2010 de meest competitieve kenniseconomie ter wereld is met meer en betere banen en een grotere sociale cohesie. Met die ambitie is op zich niets mis. Maar hij is in 2000 gedefinieerd door een EU die toen nog uit 15 landen bestond. Socialisten of sociaaldemocraten speelden een leidende rol in de nationale regeringen van 11 van die 15 landen.

Europa telt nu 27 lidstaten, slechts in enkele van die landen spelen socialisten of sociaaldemocraten nog een leidende rol. De Lissabon strategie is dus op een heel andere manier uitgevoerd dan hij was bedoeld. De nadruk lag heel erg op economische groei, het sociale aspect was echt het stiefkind. Daar moet de komende periode veel verbeterd worden.

Wat doet u als u niet bezig bent met politiek?
Dan lees ik of luister naar muziek.

Wie bewondert u?
Mensen die hun nek uit durven steken bewonder ik, die zich durven te verzetten wanneer dat nodig is. Nelson Mandela en John Lennon zijn daar concrete voorbeelden van. Maar er zijn er velen meer!

Wat ontroert u, en waar heeft u een hekel aan?
Muziek kan me ontroeren.
Aan opportunisme heb ik een hekel. Ik hou niet van het bedrijven van onderbuik-politiek.

Wat is uw favoriete moment?
Favoriete momenten komen meestal heel onverwacht, geluk laat zich niet agenderen. Vaak is het iets ongeplands, iets waardoor je aangenaam wordt verrast.

Wat zou uw beroep zijn als politiek niet bestond?
Dan zou ik hetzelfde zijn als nu, namelijk vakbondsbestuurder, of ik zou zijn wat ik hiervoor was, journalist. Via de journalistiek ben ik bij de vakbondbeweging terecht gekomen, beiden liggen me na aan het hart.