Meer vrouwennamen in het straatbeeld
In Amsterdam zijn vrouwennamen ondervertegenwoordigd op de straatnaambordjes. Dit terwijl het vernoemd worden als straatnaam een grote erkenning voor iemands prestaties is. Er gaat dus een grote voorbeeldfunctie van uit. Om deze ongelijkheid recht te trekken dient PvdA-raadslid Liselore van der Heijden daarom een voorstel in.Amsterdam, we wijzen je de weg naar meer vrouwennamen in het straatbeeld, moet leiden tot meer diversiteit op de Amsterdamse straatnaambordjes.
Het raadslid vertelt: ‘Een steekproef die ik deed, wees uit dat nog geen tien procent van de straten die naar een mens vernoemd zijn een vrouwennaam draagt. Voor het verleden is het best te verklaren dat er extreem weinig straten naar vrouwen vernoemd zijn, hoewel een paar opvallende namen vergeten zijn. Maar naar de toekomst is het van belang geen vrouw meer te missen. Zo brengen we het aantal in overeenstemming met de huidige tijdsgeest.’
Aangezien ook nieuwbouwwijken als IJburg nog bijzonder weinig vrouwennamen dragen is het zaak hier scherper op te letten. In haar voorstel doet Van der Heijden hier een aantal suggesties voor. Straatnamen worden in Amsterdam bepaald door de Commissie Naamgeving Openbare Ruimte. Zij zouden bij het kiezen van straatnamen een extra inspanning moeten leveren om tot vrouwennamen te komen.
Een andere suggestie is om in een toekomstige nieuwbouwbuurt (bijvoorbeeld op IJburg of de Houthavens) een Vergeten Vrouwenbuurt te initiëren. In deze buurt dragen straten alsnog de vrouwennamen die eerder gemist zijn.
Van der Heijden: ‘Er is genoeg keus. Zo bestaat er het overzicht van 1.001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis. Dit zijn namen die heel goed op een Amsterdams straatnaambordje passen. Denk maar eens aan E.M.M. ‘Beppie’ Versluys, de eerste Nederlandse vrouwelijke vliegenier, Helene Kröller-Müller, een van de eerste vrouwen in Europa die een grote kunstcollectie bij elkaar bracht, beeldhouwster Charlotte van Pallandt, verzetsheld Hannie Schaft, studerend aan de Gemeentelijke Universiteit (UvA) of de eigengereide politica Ien Dales. Beeldhouwster en kunstenares Camille Claudel, filosofe Hannah Arendt, weldoenster Moeder Teresa, vrijheidstrijdster Jeanne d’Arc, zijn een paar van de buitenlandse vergeten vrouwen.
‘Als ik met mijn dochter door de stad fiets, hoort ze graag de verhalen achter de straatnaam. Ik zou graag over meer vrouwen kunnen vertellen. Deze vrouwen zijn toch rolmodellen. Trouwens, dit draagt ook bij aan de bewustwording bij jongens en mannen dat ook vrouwen tot grootse dingen in staat zijn.’