Maidenspeech Michiel Mulder over ‘Overhoeks’

Vandaag hield ik mijn maidenspeech. Dat is de eerste speech die je als nieuw raadslid houdt. De speech ging als volgt:

Voorzitter,

‘Over smaak valt wel te twisten, maar niet te discussiëren.’

Deze wijsheid komt van Immanuel Kant en vormt een interessante variatie op de wat meer bekende volkswijsheid, dat over smaak niet te twisten valt.

Bij het bouwen aan onze mooie stad is het niet minder dan onze plicht om over smaak te twisten.

Het alternatief is immers dat overal roekeloos maar wat stenen worden neer geplempt.

Belangen moeten zorgvuldig worden afgewogen, en de één houdt nu eenmaal meer van autorijden en de ander van fietsen.

De één houdt van hoge gebouwen, de ander van lage.

De vraag is vervolgens hóe men dan wenst te twisten.

Politici aan het IJ kiezen dan doorgaans voor de discussie, in plaats van elkaar de hersens in te slaan.
Ten tijde van de Duitse bezetting was dat helaas niet het geval.

Wat heeft dat er nu mee te maken?

Welnu, Amsterdam kreeg vanwege de februaristaking een boete opgelegd door rijkscommissaris Seys-Inquart.

Om deze boete te betalen werd het gebied waar we het vandaag over hebben verkocht aan Shell.

Het is goed dat we met deze woningbouwontwikkeling dit stukje geschiedenis afsluiten en bouwen aan een nieuwe toekomst.

En die toekomst biedt veel kansen.

Voor de commissievergadering heb ik met onze woordvoerder van de stadsdeelraad een fietstocht gemaakt door het gebied.

Met het Overhoeksfestival werd ons een zeldzame blik in het voormalige Shell-domein gegund.

Het gebied is in Amsterdam uniek in zijn soort.

Een onontgonnen gebied, vol verrassingen.

De weidsheid, het water, ze treffen je en staan symbool voor de kansen die heel Amsterdam-Noord biedt.

De nieuwe bedrijvigheid van televisie en creativiteit rukt op en neemt de plaats in van voormalige scheepswerven en ‘oude’ industrie.

Er is ruimte nodig voor de economische ontwikkelingen die ons en het college voor ogen staan.

In Amsterdam-Noord is die ruimte er nog, letterlijk.

Dan het plan zelf.

Wij zijn erg gecharmeerd van het plan.
Veel groen, goede fietsverbindingen en niet te vergeten veel woningen.
Amsterdam krijgt nu ook haar eigen skyline.
Het contrast met de vooroorlogse wijken erom heen is een interessante stedenbouwkundige verrijking. Bovendien zorgt dit ervoor dat de stad meer één geheel wordt.


Wij zijn ons ten volle bewust dat niet iedereen het hiermee eens is, want over smaak valt immers te twisten.

Ik heb de wethouder dan ook in de commissie gevraagd of het plan ‘Raad van State-proof’ is.
De wethouder ging daar wel vanuit.
Onze fractie zal dan ook met een gerust hart voor dit bestemmingsplan stemmen.
Wat wij wel betreuren is dat we over dit plan praten, één dag voordat het voorkeursrecht afloopt.

Wij begrijpen dat de ruimtelijke ordening geen eenvoudige aangelegenheid is.

Over smaak valt immers te twisten.

Toch vergt de realisatie van de doelstellingen in het programakkoord een gezonde vorm van haast.

Ik zeg ‘gezond’ aangezien we uit de wetjes van Duco Stadig hebben kunnen leren dat aan haast ook ongezonde trekjes zitten.

En dit stelt me meteen in de gelegenheid om onze voormalige wethouder te bedanken voor zijn daadkrachtige aanpak, waardoor in Amsterdam, tegen de conjunctuur in, de woningbouw als eerste in Nederland weer uit het slop kwam.

Tevens wil ik onze vorige woordvoerder Bouwe Olij bedanken, mede ook vanwege de vernuftige architectuur van de programakkoordafspraken, die een belangrijke basis vormen om het woningbouwsucces van de afgelopen jaren ook de komende jaren voort te zetten.

De toekomst is open en deze toekomst ligt aan het IJ.

De toekomst heet Overhoeks en staat dwars over Zee.

Typisch Amsterdam.

Zolang wij maar over smaak blijven discussiëren zie ik deze met vertrouwen tegemoet