Maidenspeech Lian Heinhuis: de tijd zal het leren

Op woensdag 25 november 2020 hield ons nieuwe raadslid Lian Heinhuis haar maidenspeech in de Amsterdamse gemeenteraad bij het agendapunt over laagdrempelige financiële hulp voor Amsterdammers die te kampen hebben met financiële problemen. Lees hieronder haar verhaal:

Door: Lian Heinhuis 

Dank Voorzitter. Fijn om hier – ondanks de halfvolle zaal – voor het eerst het woord tot u en de gemeenteraad te mogen richten. 

Het initiatiefvoorstel dat we vandaag bespreken, is ingediend door mijn voorgangster en ik vind het mooi dat ik hierbij mijn maidenspeech mag houden, vooral ook omdat het een voorstel is waar mensen echt mee geholpen worden. Het is daarnaast een mooi voorbeeld van een linkse en rechtse partij die samenwerken omdat ze eenzelfde probleem willen oplossen. De indieners laten hiermee zien dat politiek niet altijd over verschillen gaat, maar juist ook over het zoeken van overeenkomsten. En de inhoud van dit voorstel is belangrijk omdat we steeds moeten streven naar een zo laag mogelijke drempel voor dienstverlening. Want hoe eerder we mensen met financiele problemen helpen, hoe beter dat is. De online spreekuren waar de indieners om verzoeken, zijn door de huidige tijd bijna achterhaald. Wat een jaar geleden nog een toevoeging aan de dienstverlening zou zijn geweest, is nu pure noodzaak. En gelukkig, zoals we ook vandaag in deze zaal weer zien: er blijkt een stuk meer virtueel te kunnen dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen. 

Want Voorzitter, we leven in een bijzondere tijd. 

Toen ik deze tekst schreef, moest ik denken aan een zin die mijn vader vroeger vaak zei als reactie op vragen over de toekomst, hij zei dan: ‘de tijd zal het leren’. Vandaag wil ik het hebben over wat deze tijd ons zal leren. Wat zullen we als stad leren van wat door deze crisis zichtbaar wordt? Ik wil graag drie lessen benadrukken die voor mij belangrijk zijn. 

De eerste gaat over klimaatverandering. De reactie op de coronacrisis laat namelijk zien, dat we bereid zijn om moeilijke keuzes te maken die ons algemeen belang dienen en ons helpen een crisis te bestrijden. We zien ook dat veel zakelijke vluchten overbodig zijn, hoe belangrijk het is om een park in de buurt te hebben. We zien dat we ons gedrag kunnen aanpassen als dat echt nodig is. 

Als deze tijd ons iets leert, is het dat we niet alleen op een andere manier met onze planeet moeten omgaan, maar dat het ook kan. 

Ten tweede, over het belang van een zeker inkomen. We zien veel mensen die kwetsbaar zijn omdat ze geen vast contract hebben. Mensen die nu hun inkomen verliezen, die straks gebruik moeten maken van financiele spreekuren en naar de voedselbank moeten. Tegelijkertijd delen grote bedrijven nog altijd bonussen uit en groeien de abonnementen bij luxe maaltijdpakketdiensten omdat mensen ineens niet meer uiteten kunnen. Een vriendin van mij in Noord, gaf laatst een tekenend voorbeeld van deze uitersten: in haar gebouw werden op hetzelfde moment twee voedselpakketten bezorgd, de ene van HelloFresh en de andere van de voedselbank.

Als deze tijd ons iets leert, is het dat onzekere contracten mensen onnodig kwetsbaar maken en dat we niet moeten accepteren dat armoede voor hen, zo op de loer ligt. 

Als derde. De coronatijd legt opnieuw bloot hoe groot de verschillen zijn tussen kinderen in de stad. Sommigen ging het thuisonderwijs goed af, hun ouders hielpen met hun schoolwerk en zij hadden een rustig plekje om online lessen te volgen. Nog nooit was het contrast zo groot met hun klasgenootjes waarvan de ouders de eindjes aan elkaar moeten knopen, die in een groot gezin op een klein oppervlak leven. Kinderen in die gezinnen liepen extra achterstanden op. Zij hebben thuis geen rustige plek om hun huiswerk te maken. In het kleine appartement waar zij met hun ouders, broertjes en zusjes wonen, is het nooit stil. 

Als deze tijd ons iets leert, is het dat de ongelijke kansen waarmee zoveel kinderen in Amsterdam te maken hebben een onacceptabel probleem zijn. 

Maar Voorzitter, we moeten eerlijk zijn. De meeste problemen die door de corona-tijd zichtbaar worden, bestonden al. Onze samenleving moest ook voor corona al veranderen.

We zien al veel langer dat het systeem dat we gemaakt hebben, zorgt voor steeds grotere ongelijkheid en een verslechterende toestand van het klimaat en de planeet. We vonden het oke dat mensen de economie waren gaan dienen, in plaats van andersom. Als we op die manier doorgaan, maken we niet alleen onze wereld nog verder kapot, maar ook onszelf. 

Amsterdam is de mooiste stad die er is, maar kent nog veel te veel ongelijkheid. De contrasten zijn te groot. Voor mij was dit de reden om de politiek in te gaan. Ik wil me inzetten voor een stad die eerlijke kansen biedt aan al haar inwoners, voor een stad die gekenmerkt wordt door saamhorigheid en solidariteit. Bij de Partij van de Arbeid, zeker nu we onze ideologische veren hebben teruggevonden, voel ik me daarom thuis. En ik ben ook heel blij dat we hier in Amsterdam deel uitmaken van een linkse en progressieve coalitie die keihard strijdt tegen ongelijke kansen. 

Voorzitter, tot slot.

Ik hoop dat deze tijd ons nieuwe inzichten zal geven en dat we straks andere idealen centraal zullen stellen. 

Ik ben ervan overtuigd dat dit kan, maar alleen als we daar gezamenlijk voor kiezen. Ik zal daaraan vanuit de gemeenteraad van deze mooie stad mijn steentje proberen bij te dragen. En hoe de toekomst er dan uit zal zien… Tja, de tijd zal het leren.

Dank u wel.