17 april 2007

Kritiek op kunstenplan heeft 'zure ondertoon'

Kunst en cultuur speelt een belangrijke rol in Amsterdam. Voor de toeristenindustrie, maar ook voor het imago van de stad. Eens in de vier jaar schrijft de wethouder een visiestuk. Zo ook Carolien Gehrels. De Amsterdamse kunstraad maakte er echter gehakt van: hoge ambities, maar erg naïef. Vijf vragen aan de PvdA woordvoerder op dit gebied, Anne Graumans.

U bent woordvoerder kunst en cultuur. Waar raakt u nou opgewonden, geprikkeld of geïnspireerd door in Amsterdam op dat gebied?
Passie. Samenwerking. Kippenvel. Passie om creatief te zijn en je te uiten. Samenwerking om ook andere mensen daarin te laten delen en ze passie te laten ontwikkelen voor kunst en cultuur. Kippenvel door schok, ontroering, trots. Dat zijn voor mij drie begrippen die als ik ergens binnenkom voor een werkbezoek of optreden me meteen treffen. De school voor poëzie die cultuureducatie geeft in het Rijksmuseum en kinderen gedichten laat schrijven naar aanleiding van de schilderijen van Rembrandt. Muziekcentrum Aslan die een muziekbattle organiseert in de Meervaart voor groep acht. Het Nederlands Filharmonisch Orkest dat samen met kinderen van de Muziekschool in Zuidoost een optreden gaat verzorgen in de Beurs van Berlage. Maar ik word ook geïnspireerd door de nieuwe aankopen van het Stedelijk Museum, het Underground festival of het Appelsapfestival in het Oosterpark.

Het kunstenplan van wethouder Gehrels is met de grond gelijk gemaakt door de Amsterdamse Kunstraad. Terecht?
De boodschap van de Kunstraad is: doe maar gewoon dan doe je gek genoeg en kom je nog steeds geld tekort. Het is Wethouder Gehrels gelukt om het hele college achter deze notitie te krijgen. Met verbindingen naar inburgering, prachtwijken, onderwijs, welzijn en economie.

Er wordt gesproken over een hoog ambitieniveau, veel mooie woorden, maar een beetje naïef. Zijn dat termen die u uit het kunstenplan haalde?
Ik ben blij met het hoge ambitieniveau. Het is aan de gemeenteraad om het ambitieniveau van het college ook in de raad waar te maken. Dat de kunstraad zich in dit soort termen uitlaat, is voor mij niet echt productief. Ze zouden het advies van de Adviesraad Diversiteit en Integratie over creatieve buitenwijken eens moeten lezen. Daar staat heel veel bruikbaar advies in zonder de zure ondertoon.

Had u andere accenten gelegd in het kunstenplan?
Dat is lastig want er staat heel veel in. Wat ik echt belangrijk vind, is de instellingen en mensen die beweging veroorzaken naar meer culturele diversiteit, meer participatie uit de wijken en het veroorzaken van kippenvel voor alle Amsterdammers, dat juist die instellingen daarvoor beloond worden.

Moeten we niet af van die hoogdravende ambities en gewoon accepteren dat we niet het epicentrum van de kunstwereld zijn?
Ik ben geen lijstjes fetisjist. Ik krijg geen kippenvel omdat we de beste in dans of toneel zouden zijn. Maar de sterke kunst en cultuur sector in onze stad, met alle schoonheid en creativiteit die dat met zich meebrengt, maakt Amsterdam wel de stad die ze is. En daar wil ik graag in investeren.