Sofyan blogt: in iedereen schuilt een parel

Amsterdam beschikt over heel veel parels. Veel van die parels zien we iedere dag glimmen. Ze staan voor de klas, ze besturen onze trams, zitten in onze studiezalen, besturen onze bedrijven of verzorgen onze ouderen.

Er zijn echter ook parels die we niet zien, of die niet glimmen op de manier zoals ze dat zelf zouden willen. Buiten hun eigen schuld om. Het zijn onze kwetsbare kinderen zonder goede leraar, het zijn onze studenten die geen geld hebben voor een goede laptop, het zijn onze vrouwen die thuis verteld wordt dat studeren en werken alleen voor mannen is, het zijn onze jongeren die geen geld hebben voor een treinticket naar een sollicitatiegesprek, het zijn onze kinderen die de dupe worden van vechtscheidingen en ga zo maar door. Deze parels beginnen op een achterstand of krijgen niet dezelfde kansen om te glimmen.

In kwetsbare wijken zijn de bovenstaande, verstopte parels oververtegenwoordigd. In deze wijken is het risico op misstappen extra groot. En deze misstappen vinden – helaas – ook plaats. Maar als we er vanuit gaan dat in iedereen een parel schuilt, wat hebben deze mensen dan voor politiek nodig? Politiek dat polariseert, kloven creëert en negatief gedrag uitvergroot? Of politiek dat handvaten biedt, overeenkomsten benadrukt en goed gedrag beloont? Ik denk dat laatste.

Dat was ook de reden waarom ik in september vorig jaar zo verontwaardigd was over het dubbel straffen in probleemwijken-plan van VVD’er Klaas Dijkhoff. Wéér een trap naar beneden. Wéér polariserend. Niet constructief. Daarom nodigde ik hem in december uit in Nieuw-West om hem te laten zien wat er wél nodig is om de parels van onze jongeren te laten glimmen: de allerbeste leraren, de mooiste speelveldjes, de allerbeste voorscholen, de allerbeste buurtwerkers, en het belangrijkste: geef ze het gevoel dat ze gezien worden, dat ze iemand zijn en dat ze erbij horen.

In de dagen na dat bezoek kreeg ik tientallen berichtjes van Amsterdammers die deze gedachte onderschrijven. Gisteravond kwamen we in Casa Sofia in Nieuw-West met een aantal van deze mensen samen om hierover door te praten.

Het werd een bijzondere avond met een divers gezelschap. Van een leraar, tot een jongerenwerker, tot een econoom, tot de Amsterdammer van het Jaar: iedereen deelde indrukwekkende verhalen over pech en geluk dat ze in het leven gekend hebben en over kansen en bedreigingen die onze jonge parels te wachten staan. De conclusie van de avond was eensgezind:

In iedereen schuilt een parel, maar om ze allemaal te laten glimmen, moeten we voor sommigen iets beter ons best doen. Dat is een taak voor ons allen. Dit wordt vervolgd…