Ik ben een Amsterdammer!

Deze periode zal de PvdA stadsgesprekken houden met Amsterdammers over identiteit. Afgelopen dinsdag was ons eerste stadsgesprek met jonge Amsterdammers met Marokkaanse roots. In samenwerking met jongerencentrum Argan hadden Jamila Adouli (stagiaire) en Yman Mahrach (raadslid PvdA) een gesprek over identiteit met 18 jongeren. Wat betekent identiteit voor jou? Wat is het eigenlijk en hoe belangrijk is het voor jou? Voel je jezelf Amsterdammer of juist helemaal niet? Dit zijn enkele vragen die gesteld werden door de gesprekleidster.

Een stuk of 18 jongeren waren aanwezig voor dit gesprek en de meningen waren verdeeld. Identiteit is voor een ieder van deze jongeren verschillend, ze gaven aan zelf hun identiteit te bepalen al hoewel externe factoren als politiek en media een bepaalde identiteit willen opleggen. ‘Ik ben een mens’’, werd door iemand geroepen, ‘dan ben ik Mohamed, zo wil ik dat mensen me zien.’ Identiteit is volgens deze jongeren niet alleen afkomst of waar je ouders geboren zijn, NEE, identiteit is meer dan dat. Identiteit is ook wat je voelt. "Als ik in Marokko op vakantie ga, voel ik me Nederlander, ik neem mijn pindakaas en dropjes mee en wil aan het eind van de vakantie zo snel mogelijk terug naar mijn Amsterdam’. Als ik op stap ga in Rotterdam, dan voel ik me niet thuis, thuis voel ik me in Amsterdam’. Blijkbaar zijn deze jongeren nog meer geïntegreerd dan de politiek wil. Ze voelen zich thuis in Nederland, spreken de taal en zijn tot in hun botten Amsterdammer. Maar Amsterdammer op hun eigen manier, een nieuw soort Amsterdammer, geen Jordanees, nee, een Amsterdammer met een tintje!

Er zaten ook jongeren tussen die halfbloedjes waren, vader Marokkaans, moeder Nederlands, die hadden het nog moeilijker. Zij kunnen geen keuze maken tussen hun dubbele nationaliteit en voelden zich daarom in de eerste plaats moslim. ‘Ik ben op de eerste plaats moslima, daarna ben ik Amsterdamse!’ ‘Ik ben trots op mijn dubbele nationaliteit en zie het als een verrijking dat ik twee culturen goed ken’. ‘Mijn moeder is Nederlandse, een autochtoon dus, maar wordt omdat ze een hoofddoek draagt aangesproken als allochtoon. Is dat normaal?’

Wat zou de politiek en media volgens deze jongeren moeten doen? Makkelijk! niet meer mensen in hokjes stoppen, geen identiteit opleggen. Iedereen mag zijn wie hij wil. Niet telkens alle uitspraken van Wilders overnemen en er aandacht aan schenken. ‘Wij hoeven ons niet te verantwoorden, wij maken deel uit van de Nederlandse samenleving in het algemeen en de Amsterdamse in het bijzonder’. Het zijn trotse Nederlandse Amsterdamse Marokkaanse moslims en hoe ze deze identiteit uitdragen bepalen ze zelf. De een zal meer Amsterdammer zijn, de ander meer Moslim en weer een ander meer Marokkaans. Zij doen normaal en daarom gek genoeg, nu wij nog…