18 februari 2006

Geen voornemens, maar concrete maatregelen

Het Amsterdams bedrijfsleven was op Valentijnsdag door Lodewijk Asscher en Frank de Wolf uitgenodigd voor een ontbijt. Om acht uur werd de tafel gedekt in de Plantage. Een tiental heren (waar zijn de dames?) schoven aan. Lodewijk in de rol van interviewer en Frank de Wolf in de rol van Sidekick.

De bedrijfsmannen veegden meteen het lijstje, door Lodewijk en Frank vooraf gemaakt op basis van individuele gesprekken, van tafel. “Lijstjes met goede voornemens, die kennen we nu wel, concrete maatregelen daar zitten we op te wachten.” En de heren weten wel waar de schoen wringt. Een lijstje:

Schiphol moest geen regionaal vliegveldje worden zoals Brussel,
Zonder Brainport geen Mainport!
Ambitie: Amsterdam als het Venetië van het noorden is niet voldoende,
De politiek moet keuzes maken en investeren,
Alles moet een trapje hoger. Stadsdelen meer regionaal denken, de gemeente meer naar de wereld gericht. “Geen ge jij-bak”
Amsterdams bedrijfsleven heeft meer aandacht nodig.
In Amsterdam moet het goed toeven.
Werken aan kennis is de sleutel op alle fronten.

De conclusie van de heren was op voorhand wel duidelijk: Zonder ambitie en snelheid zijn er: onvoldoende condities voor bedrijven om zich in Amsterdam te vestigingen. Zonder nieuwe bedrijven verliest Amsterdam zijn glans, zijn werk, zijn beste mensen en uiteindelijk zijn welvaart. Daar wordt geen Amsterdammer blij van. Dus aan de slag.

Ambitie en Snelheid

Hoe dan, was de logische vraag van PvdA raadslid Frank de Wolf aan het gezelschap wijze mannen: “De politiek moet het lef en de ambitie hebben om Amsterdam de top van Europa in te loodsen. Om

dat te bereiken moeten keuzes gemaakt worden en investeringen snel moeten worden doorgevoerd.” “Je zou minstens 2 van de 5 dagen investeren aan Amsterdam als wereldspeler. Daarvoor moeten we concreet op de sterke kanten sturen, de zwakke punten niet verwaarlozen. Het is echt nodig om bij elk besluit te bedenken of je daarmee de concurrentiepositie van Amsterdam bevordert. En, helpt het als we het snel doen?” De Noorda (UVA) -norm is geboren.

Klinkt mooi, maar waar moeten we het van hebben?

Dit kat en muis spelletje lijkt heel verhelderend voor de academicus en politicus. Lodewijk begon driftig te schrijven aan zijn logboek en Frank keek ietwat dromerig in de AT5 camera. Wat zijn de sterke kanten volgens u die we moeten ”kapitaliseren” zeg maar te gelde maken: een bloemlezing:

De bereikbaarheid, zo vlak bij Schiphol.
De verscheidenheid aan culturen, de levensstijl
Het potentieel aan arbeidskrachten (35% hoog opgeleiden, moet naar 50%).
De sfeer en de culturele mogelijkheden.
Naast toerisme, zijn ook de IT, Mode, Financiële dienstverlening, Logistiek en Creatieve en Communicatie sectoren sterk
We hebben een internet hub,
De glasvezel komt eraan,
De universiteiten (20% van alle studenten in Nederland komen naar Amsterdam), Amsterdam trekt studenten aan door zijn sfeer en losheid.
de gezondheidszorg met twee academische ziekenhuizen (40% van de mensen werkt over 20 jaar in de zorg heb ik me laten vertellen!)”

Aha, Frank oogt al weer monter, in zijn ogen verschijnt een twinkeling. Lodewijk heeft weer wat punten gescoord. Maar er is een maar, als we tenminste …

De andere kant van de medaille niet vergeten:

“Grote groepen hebben het moeilijk. Die moeten we laten aansluiten,” betoogt de voorzitter van de Kamer van Koophandel, “die mogen het contact niet verliezen, ook aan hun potentieel is dringend behoefte. Bedenk dat op Schiphol het grootste onderhoudsbedrijf van Europa actief is.” “Maar breng het werk in de wijken, dichter bij de mensen”.”Wij moeten het hebben van slimmer en beter. Daarvoor is kennis de sleutel op alle niveaus.” Vallen zijn collega’s hem bij.

Een ander punt van zorg in de concurrentieslag met Barcelona, Parijs, Frankfurt en Londen, is het verkokerd denken, met als summum het milieu. “Nou, we zijn wel een stelletje klagers: “op de ranglijsten staat Schiphol op nummer 198 als het om geluidsoverlast gaat en nummer 1 als het om klachten gaat”. Hoe moet je hier de oorlog mee winnen, hoor je de Schiphol-afgevaardigde denken. Vanuit de VU komt de oplossing: “We moeten van onze zwakheden onze sterkte maken. Creëer een keurmerk: “duurzaam verantwoord vliegen doe je via Schiphol” en “als we hier dan al zo vastzitten omwille van een duurzaam milieu, maak er dan een industrie van. Vroeg of laat zal iedereen aan die know how behoefte hebben.” De VU ziet ook veel in het beter aan laten sluiten van de opleidingen bij de behoefte van bedrijven in de regio. De VU heeft al goede resultaten gehaald met studierichtingen die speciaal zijn opgezet om hoogwaardige mensen aan een bepaalde sector te kunnen leveren.

Geen Venetië

De richting is duidelijk: geen wegzinkend, door armoede en tegenstellingen gebiologiseerd, op oude roem terend toeristenoord. Zij moet zich als een economisch vooraanstaande metropool durven meten met de beste in Europa. Dit vergt pijnlijke keuzes: “Pak het bedrijfsmatig aan. Dat begint met ondernemerszin, een dosis ambitie, onvervalste trots op wat goed gaat, oog voor wat beter kan en hou koers.” “Concentreer je als gemeentebestuur op die zaken waar je wat aan kan doen, denk intersectoraal, werk aan een presterende overheid.” Enkele voorbeelden volgen van goede bedoelingen die stranden in de “Stropera”. “Dat is te zot voor woorden”.

Het nieuwe lijstje, dat Lodewijk tijdens de maaltijd heeft verzameld, wijkt iets af van zijn startbod. “Dat is prima, het blijkt meer dan nuttig om in gesprek te gaan met elkaar, bouwen aan een ijzersterk Amsterdam kan alleen samen.” Het woord alliantie valt en afrekenen binnen 100 dagen, met de ambitie zit het wel goed.

Maar politiek is een moeilijk vak. Lodewijk stapt weer op de fiets en gaat weer naar de volgende gesprekspartner. Die zal ook wel weer het nodige te wensen hebben. “Keuzes maken, keuzes maken, keuzes maken”, dendert door zijn hoofd, en hij zet de versnelling een tandje hoger.