Erics antwoord op brief radicalisering
Beste Manon,
Dank je voor je brief die in het teken staat van het tegengaan van radicalisering en het bevorderen van integratie in Amsterdam. Essentiële onderwerpen die ook mij uiteraard vaak bezighoudt.
Je vraagt me in je brief of ik de lijn Cohen-Aboutaleb steun en daarmee een programma als Wij Amsterdammers verkies boven laatdunkend spreken over de islam. Het antwoord daarop is nogal wiedes. Natuurlijk kies ik voor ‘Wij Amsterdammers’, dat als doel heeft om alle Amsterdammers kansen tel bieden, integratie te bevorderen en radicalisering tegen te gaan. Voor mij is nogal helder dat je integratie en het tegengaan van radicalisering niet bereikt door steeds groepen in een kwaad daglicht te stellen of religies aan te vallen. Daarom ben ik ook blij dat het vorige College (PvdA, VVD, CDA) met ‘Wij Amsterdammers’ is gestart.
Maar dat betekent niet automatisch dat ik tevreden ben met ‘de lijn van burgemeester Cohen en wethouder Aboutaleb’ (waarom noem je Lodewijk Asscher trouwens niet meer in dit rijtje?). Niet omdat zij hun werk slecht doen of omdat ze verkeerde resultaten zouden bereiken. Dat is namelijk niet zo. Ik ben niet tevreden, omdat ik vind dat het allemaal best wat actiever mag. Uit het motto ‘de boel bij elkaar houden’ spreekt bij voorbaat al een passieve houding. Een houding die suggereert dat je er al bent als je alleen op de winkel past.
En dat past helaas niet bij de huidige situatie in Amsterdam. Ik maak me zorgen over de intolerantie en onverdraagzaamheid in de stad. Want het is toch te zot voor woorden dat je in ons eigen Amsterdam, dat altijd bekend stond om zijn tolerantie, minder kansen op de arbeidsmarkt hebt of een discotheek niet binnenkomt omdat je er niet uitziet als ‘Nederlander’ of niet een ‘Nederlandse’ achternaam hebt. En uiteraard vind ik intolerantie tegen homo’s, joden of welke Amsterdammers dan ook even onaanvaardbaar. We moeten intolerant zijn tegen intolerantie.
De koers van het College zou daarom wat mij betreft veel meer gericht moeten zijn op ‘de boel bij elkaar brengen’. Wat mij betreft, houdt dat het volgende in: erken dat niet alle Amsterdammers hetzelfde zijn en vindt dat ook oprecht niet erg. Laat iedereen zichzelf zijn en geef iedereen de ruimte om wat van zijn of haar leven te maken. Maar grijp veel harder in bij intolerantie, onverdraagzaamheid en discriminatie, pak Amsterdammers die de tolerantie niet (willen) accepteren aan en schuw vooral geen harde woorden als die nodig zijn. Met alleen zachte woorden, ‘dialoog’ en ‘thee drinken’ kom je er niet. Een actievere houding zal niet zorgen voor een wij-zij-tegenstelling, maar maakt juist duidelijk dat je alleen een ‘wij’ wilt. Ik kan me niet voorstellen dat veel Amsterdammers niet bij dat ‘wij’ willen horen. En anders ga ik graag de discussie met ze aan!
Uiteraard nog steeds met vriendelijke groeten,
Eric van der Burg
Fractievoorzitter VVD Amsterdam
