Enthousiasme corporaties juichen te vroeg en onterecht

Op 3 juli kopt de Volkskrant dat huren in populaire buurten van Amsterdam omhoog mogen – de corporaties zijn enthousiast. Dit zou de uitwerking zijn van een motie van PvdA-er Sonja Hauet, bij de vaststelling van de woonvisie, om ruimte te bieden aan een experiment met ‘Huren op maat’. Voor die hogere huur gaan de corporaties dan grotere sociale woningen in de randgebieden realiseren. De corporaties zijn te vroeg en onterecht enthousiast.

De corporaties zijn te vroeg enthousiast. Er is geen plan van de gemeente om dit toe te staan op de manier waarop de corporaties het voorstellen. Wat de PvdA, gesteund door de raad, heeft voorgesteld is een beperkte proef om huren meer afhankelijk te maken van het inkomen. Het is het college niet gelukt om hier voorstellen voor te doen. Er is dus nog geen plan.

De corporaties zijn onterecht enthousiast. Het gaat er helemaal niet om, populaire gebieden tot melkkoe van de corporaties te maken. Waar het wel om gaat is dat mensen meer moeten betalen voor een sociale woning als ze dat kùnnen, en minder als ze het niet kunnen. Veel mensen blijven in goedkope woningen wonen terwijl ze meer gaan verdienen. Daarmee houden ze woonruimte vast die eigenlijk voor andere groepen bedoeld is. Nu kun je het deze scheefwoners ook niet al te zeer kwalijk nemen, omdat de alternatieven voor sociale woningbouw in Amsterdam onbetaalbaar zijn. Maar het zou eigenlijk zo moeten zijn, dat mensen die teveel verdienen voor hun sociale woning, meer huur betalen dan de echte doelgroep. Omgekeerd zouden grote woningen, die meestal een huur boven de huurgrens hebben, op deze manier bereikbaar moeten worden voor grotere gezinnen met een midden- of laag inkomen. Van een vrijbrief de huur in gewilde wijken zomaar omhoog te gooien is dus geen sprake.

De corporaties doen zichzelf tekort met hun enthousiasme. De sociale woningbouw in Amsterdam is een van de beste van Europa (met Wenen), omdat sociaal en duur dwars door elkaar staan en zorgen voor een gemengde stad, waar niemand zich opgesloten hoeft te voelen in een uitzichtloze banlieu. Vraag een taxichauffeur in Dublin eens u mee te nemen naar de wijk Dolphin’s Barn en zie wat sociale woningbouw óók kan betekenen (als u tenminste een chauffeur kunt vinden die zich daaraan wil wagen). Wij zijn er trots op dat we in Amsterdam een gemengde stad hebben, die we samen met de corporaties tot stand hebben gebracht. Wij zouden veel liever zien dat de corporaties dat herkennen en zich mede-verantwoordelijk blijven voelen voor de gemengde stad.

Natuurlijk is niet alles volmaakt in de Amsterdamse woningmarkt. Er zijn wijken die eenzijdig zijn. Zet instrumenten als verkoop, samenvoegen en dergelijke dáár in, om ook die wijken gemengd te maken. Zet instrumenten als huren op maat op zo’n manier in, dat sociale woningbouw bereikbaar blijft voor iedereen, maar dat mensen die er blijven wonen als ze meer verdienen een reëlere huur gaan betalen. Als deze huurders dan weggaan blijft er nog steeds een sociale woning achter, die bijdraagt aan de gemengde stad, bereikbaar voor iedereen.