1 juli 2009

Eerlijk, Veilig en Vrijzinnig

Beste aanwezigen,

Ik had vannacht een prachtige droom. Het was zo’n droom waarbij je in je slaap ontwaakt en denkt dat je wakker bent en het ochtend is, terwijl het eigenlijk nog drie uur ’s nachts is en je gewoon doorslaapt.

Ik ging naar de douche, maakte ontbijt voor mezelf klaar, dronk een kop koffie en stapte vol goede moed de straat op.
Ik hoefde niet ver te lopen, want er kwam net een dance-parade mijn kant op. Schaarsgeklede jongens en meiden dansten uitdagend op de trailers. Ook in de Jan Evertsenstraat was het een drukte van Jewelste. Een ommezwaai van een door leegstand geplaagde straat naar het mekka van fijnproevers in Nederland. Iets verder in de Witte de With hadden 20 kunstbunkers de straat omgetoverd tot de hipste straat van Amsterdam die beroemd was geworden door de unieke combinatie van straatkunst, mediterrane invloeden en de meest talentvolle kunstenaars van Amsterdam.
Voor het nog steeds goeddraaiende Edel, zat het kantoor van ‘Aalsmeer Werkt!’. Het kleine project van dertig jongeren in 2009 was uitgegroeid tot een hechte relatie tussen Aalsmeer en Amsterdam. Na de Haven, Schiphol, Onderwijs en Zorgsector was de tuinbouw nu een van de grootste werkgevers van Amsterdam.

De straten waren schoon en je had het gevoel door het veiligste stukje Amsterdam te lopen. Overal liepen verliefde stelletjes, onder wie opvallend veel paren van twee mannen en/of twee vrouwen. Die voelden zich juist in dit gedeelte van Amsterdam veilig en geaccepteerd, omdat het stadsdeel al jarenlang investeerde in homoacceptatie en -tolerantie onder al haar burgers. Mijn borst zwol op van trots op dit speciale stuk Amsterdam. Ik haalde eens diep adem, verslikte me en werd met een hoestbui nu echt wakker, in mijn eigen huis, in het hier en nu.

Ik schudde de slaap nog wat van me af, maar de prachtige beelden die ik net had gezien, waren niet zo gemakkelijk van me af te schudden. Dat is waar we het voor doen, dacht ik: om zo’n swingend, veilig en eerlijk Amsterdam De Baarsjes te krijgen. Dat is waarvoor mijn fractie hier in de politiek zit en waar we onze inspiratie vandaan halen.

En willen we dat die prachtige droom zometeen ook echt werkelijkheid wordt, dan is er maar een ding wat we nu met z’n allen moeten doen: Aanpakken.

Aanpakken op veiligheid door meer geld te besteden in zaken die werken en minder in projecten waarvan de effectiviteit ter discussie staat. Aanpakken door door bestaande projecten net iets anders in te steken, zoals bijvoorbeeld bij budgetlessen en hulp bij omgaan met prbolemen . Aanpakken door onorthodoxe projecten , zoals bijvoorbeeld bij werkervaring voor jongeren in Aalsmeer en de kunstbunkers. Aanpakken door goed te luisteren, zoals bijvoorbeeld bij het plan om een community service centre te openenen in de Jan Evertsen. Aanpakken door Lef. Als er in Rotterdam een dance parade kan worden georganiseerd, dan moet dat hier ook gewoon kunnen. Aanpakken door aandacht en helderheid. Als wij voor acceptatie en tolerantie jegens homoseksualiteit willen staan, dan moeten we ons daar ook duidelijk voor durven uit te spreken. Dan moet ook voor onze maatschappelijke partners helder zijn wat wij verwachten en verlangen en dat wij die acceptatie en tolerantie belangrijk vinden.

Als wij die richtlijnen volgen:
• simpel,
• onorthodox,
• met lef,
• aandacht voor de burgers
• Eerlijk, helder en duidelijk

Dan is er een grote kans dat ik over 25 jaar niet meer vals hoef te ontwaken om daadwerkelijk een Amsterdam De Baarsjes voor me te zien zoals ik hierboven heb beschreven.

klik op de bijlage voor de hele Algemene beschouwingen