Dakloze Somalische Asielzoekers

Tijdens mijn samenwerking met CABO (Centrum Advies & Beleid Oudere Migranten) kwam ik begin dit jaar in aanraking met SOMVAO* (Somalische Vereniging Amsterdam en Omstreken). Hun hoofdkantoor is in Noord en na enkele introductiebezoeken, hebben collega Emre Ünver en ik samen met een opbouwwerker van CABO voorlichting gegeven betreffende werk en inkomen. Tijdens mijn bezoeken was het probleem over de Somalische asielzoekers niet aan de orde geweest.

Twee weken geleden, werd ik door de directeur, Ali Ware, van deze organisatie opgebeld met een beroep om bijstand betreffende de relatief grote aantallen Somaliërs die bij de SOMVAO om hulp vragen. Ik geef hieronder weer wat mij ter ore is gekomen en ben geschokt dat men op deze wijze met mensen omgaat.

De afgelopen jaren werd SOMVAO nog geconfronteerd met een kleine groep uitgeprocedeerde vluchtelingen die men vaak intern opvang kon bieden alvorens zij terug keerden naar het land van herkomst. Echter vanaf medio mei van dit jaar wordt SOMVAO geconfronteerd met een grote groep Somalische asielzoekers die een negatieve beschikking hebben ontvangen op hun eerste asielverzoek. Ondanks het feit dat zij in bezwaar zijn gegaan mogen zij deze op hun opvangadres niet afwachten. Zij worden gesommeerd hun woning te verlaten en zijn dakloos, hebben geen inkomen noch voedsel en zijn onverzekerd. Zijn veelal radeloos en ernstig getraumatiseerd als gevolg van de burgeroorlog in Somalië.

In deze toestand komen zij veelal, soms via een verwijzing van IND, naar SOMVAO en vragen om hulp. De leden van SOMVAO proberen vervolgens snel contact met hun advocaat op te nemen en de mensen tijdelijk te laten opvangen binnen de Somalische gemeenschap.

Aanvankelijk ging het hier om een kleine groep mensen. Echter na de beëindiging van het categoriaal beschermingsbeleid is hun aantal snel toegenomen, Op het ogenblik komen er gemiddeld 15 van deze asielzoekers per dag naar de organisatie. Ruim 100 asielzoekers per week.

Zij komen niet uit Amsterdam, maar uit het hele land. Dit zijn zulke hoge aantallen die deze organisatie niet kan helpen. Echter SOMVAO vindt het ook inhumaan om deze mensen op straat te laten verblijven.

Ik heb deze noodkreet naar onze fractie in de Tweede Kamer gestuurd en begrijp dat Hans Spekman, woordvoerder asiel, migratie en sociale zekerheid, mogelijk schriftelijke vragen zal indienen over deze situatie.

*De Somalische Vereniging Amsterdam en Omstreken (SOMVAO) is een zelforganisatie van Somalische vluchtelingen. De vereniging werd opgericht in 1993 en had als voornaamste doel om Somalische vluchtelingen in Nederland de weg te wijzen. Inmiddels zijn de meeste Somaliërs die hier naar toe kwamen toegelaten tot Nederland. Momenteel komt er een grote nieuwe instroom van Somalische vluchtelingen naar Nederland en door het stop zetten van het categoriaal beschermingsbeleid is er binnen de doelgroep veel onzekerheid ontstaan., maar er komen nog steeds nieuwe vluchtelingen naar ons land. Een groot aantal van hen is al genaturaliseerd tot Nederlander. SOMVAO wil vluchtelingen en asielzoekers ondersteuning bieden bij hun participatie en als organisatie opkomen voor de belangen van haar leden. Aanvankelijk was deze vereniging alleen gericht op Amsterdam, maar sinds een aantal jaren komen de leden steeds mee uit het hele land en zijn de hulpvragers en deelnemers aan de SOMVAO activiteiten bereid om naar Amsterdam te reizen. Momenteel kent de vereniging ca. 1500 leden, waarvan 800-900 betalend zijn. De helft van de leden zijn vrouwen. De vereniging organiseert een veelheid van activiteiten allen gericht op participatie in de Nederlandse samenleving: spreekuren, hulpverlening, taalcursussen, voorlichtende en discussie-bijeenkomsten etc. Er werken in totaal 8 beroepskrachten (parttime) en een grote groep vrijwilligers.

In de bijlage kun je de kamervragen lezen die door Hans Spekman over deze kwestie gesteld zijn.