4 mei 2012

Kinderen op goed gewicht in ons aller belang

190. Onthoudt u dit getal terwijl u verder klikt en leest over de ophef over het zogenaamde  ‘patatverbod’ en waar het eigenlijk allemaal om zou moeten gaan.

Ja hoor, het was lachen, afgelopen donderdag 3 mei. “Maarten Poorter van de PvdA wil patat verkopen verbieden!”, riepen duizenden in koor na een lollige krantenkop. Hi hi, ha ha, ho ho: die gekke PvdA! En ja, ook ik heb best gelachen om De Speld en Geenstijl (‘maak hier je eigen Frietpas!’).

Alle gekheid op een stokje: ik wil geen verboden opleggen. Wel wil ik convenanten, vrijwillige afspraken dus. Ik wil vrije ondernemers, maar wel ondernemers die zich bewust zijn van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.

Maar bovenal wil ik aandacht voor een groeiend probleem waar maar geen oplossing voor komt: het snel stijgende aantal te dikke kinderen. Alles wat tot nu toe geprobeerd is, helpt niet. Intussen worden onze kinderen dikker en creëren we voor onszelf een gigantisch probleem voor de toekomst.

190.

De ander
We lachen om dikke Amerikanen. Hi hi, ha ha, ho ho, wat zijn die gekke Amerikanen dik! Meer dan één derde (37,5%) van de Amerikaanse bevolking is te dik, zoals het Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention weet te melden. Veel zeer jonge Amerikaanse kinderen hebben al obesitas. Maar daar lachen we om. Die Amerikanen, hi hi, ha ha, ho ho, die zijn toch hartstikke dom? Weten zij veel!

Maar wat weet u eigenlijk van de Nederlandse situatie? Hierboven staat dat 37,5% van de Amerikaanse bevolking te dik is. Daar schrok u vast een beetje van.

Maar wist u dat van de Amsterdamse kinderen een kwart te dik is? Inderdaad: 25% van de kinderen in onze stad heeft overgewicht of is obees. Denk u eens in: een kwart van de kinderen in de klas van uw zoontje of dochter. Een kwart van de kinderen op het verjaardagsfeest van uw kroost. Een kwart – dat is nog maar 12,5% verwijderd van die 37,5% in dat gekke Amerika. Verwacht wordt dat binnenkort 20% van de Nederlandse bevolking te dik is. We zijn bezig aan een inhaalslag die ik liever oversla, en u waarschijnlijk ook.

Verantwoordelijkheid
Maar daar hebben we het liever niet over. In plaats van dat we ervan schrikken dat 44% – jawel, bijna de helft – van alle Amsterdamse kinderen van Turkse komaf van onder de 10 jaar overgewicht heeft en actie ondernemen, lachen we erom als iemand maatregelen wil. In plaats van actie ondernemen wordt geroepen dat het de eigen keuze is van die kinderen om zichzelf vol te proppen. En als het niet hun verantwoordelijkheid is dan toch zeker die van de ouders en ach, dat zijn hun problemen en niet de onze.

Maar het is wel degelijk ook ons probleem.

190.

Feit is dat al jaren verscheidene organisaties zich ernstig zorgen maken over het snel groeiende probleem van overgewicht en obesitas. En al jaren spreken organisaties, scholen en overheden ouders steeds indringender aan op hun verantwoordelijkheid. Maar het lijkt erop dat alle voorlichting nauwelijks aanslaat. We weten immers allemaal wat het beste is voor ons kind, nietwaar?

‘Het beste…’? Ondanks alle voorlichting sturen steeds méér ouders hun kinderen naar school met een zak chips en een blikje cola. Steeds méér ouders geven hun kroost een handje geld mee, opdat ze om 10:30 ’s ochtends al met een broodje döner in de schoolkantine kunnen zitten. En steeds méér ouders vinden het niet erg dat hun kinderen 3 keer per week bij de McDonald’s of de Burger King eten.

En ja, dat is ook úw probleem, en het mijne. Niet alleen dat van die ouders.

190
Want die intrigerende 190 slaat op de 190 miljard dollar aan extra kosten die overgewicht en obesitas de Amerikaanse staat, en dus de belastingbetaler en zorgverzekerden, dit jaar alleen al gaan kosten.

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu laat aan de hand van diverse gecombineerde studies zien dat ook in Nederland de zorgkosten per hoofd van de bevolking – dus voor u en mij – fors zullen gaan stijgen als er niks gedaan wordt.

Het is dus niet langer een probleem van alleen de (on-)verantwoordelijke ouders en de al wat oudere kinderen die niet zelf nadenken. Obesitas en overgewicht zijn een probleem voor de hele samenleving. Dus ook voor u en mij. Het wordt tijd dat we stoppen met wegkijken, en gaan handelen.

Dus zullen we dat eens gaan doen? Laten we beginnen met het verzamelen van ideeën. De reactiepanelen staan open.