Beste Manon (over veiligheid)
Willekeurig mensen tegen de muur zetten. Dat gebeurt volgens wethouder Ahmed Aboutaleb bij preventief fouilleren.
Hoewel in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen door de PvdA hard werd uitgehaald naar onze Amsterdamse lijsttrekker Laetitia Griffith, was jouw fractie na de verkiezingen ineens toch voor preventief fouilleren op de voorwaarde dat het niet selectief gebeurt. In het programakkoord van de nieuwe roodgroene coalitie staat dat preventief fouilleren een ‘open kwestie’ is, zodat GroenLinks tégen kan blijven. Laf van GroenLinks overigens, want als ze echt principieel waren, hadden ze het geblokkeerd. In het najaar komt burgemeester Cohen met een voorstel om preventief fouilleren in de hele stad mogelijk te maken. De VVD zal dat voorstel zeer waarschijnlijk steunen. Geldt dat ook voor de PvdA?
Ik ga er in ieder geval wel van uit dat we gezamenlijk preventief fouilleren in de hele stad mogelijk zullen maken. Want eerlijk is eerlijk: preventief fouilleren valt eigenlijk enorm mee en is bovendien een effectief middel om de veiligheid te verbeteren. Zelf ben ik in september voor het eerst preventief gefouilleerd. Ik werd niet op een willekeurige wijze tegen de muur gezet en het fouilleren verliep snel, vakkundig en beleefd. Wat mij betreft is er niets mis mee. Zeker niet omdat ik ook nog een folder, met als titel ‘moet je mij hebben’ kreeg, waarin in het Nederlands en het Engels wordt uitgelegd waarom preventief fouilleren nodig is en dat het veilig maken van de stad alleen kan met medewerking van alle Amsterdammers.
Benieuwd ben ik welke andere maatregelen het College gaat nemen om de veiligheid in Amsterdam te verbeteren. Het programakkoord en ook de begroting vind ik op dat vlak erg mager. Hoofddoel is om de score op de objectieve veiligheidsindex te verbeteren van 91 naar 85 in 2010. Dit is weinig ambitieus als je weet de score bijvoorbeeld alleen tussen 2003 en 2004 al met vijf punten is verbeterd. Vreemd, want er is op het gebied van veiligheid in Amsterdam nog veel te verbeteren.
Daarbij gaat het onder andere om de bestrijding van kleine criminaliteit, die voor grote ergernis zorgt, zoals vandalisme, zwerfafval, hondenpoep en graffiti. Volgens de broken window-theory vormt juist het hard aanpakken van deze problemen, door middel van een zero tolerancebeleid, de basis voor het creëren van een veilige situatie. In New York, onder andere door Lodewijk Asscher vaak genoemd als voorbeeld voor Amsterdam, heeft het zijn vruchten afgeworpen. En ook winkelcriminaliteit, de veiligheid in het openbaar vervoer en zware criminaliteit verdienen wat mij betreft meer aandacht.
Graag zou ik antwoord van je willen op drie hele concrete vragen: 1) gaat jouw partij in principe het voorstel van de burgemeester steunen om preventief fouilleren in de hele stad mogelijk te maken, 2) ben je het met me eens dat de score ‘85’ in 2010 wel heel mager is, 3) deel je mijn mening dat we in Amsterdam veel meer volgens de broken window-theory (en dus ook met zero tolerance) moeten werken?
Ik hoor graag van je!
Met vriendelijke groeten,
Eric van der Burg
Fractievoorzitter VVD Amsterdam
