Beste Manon (over het Jordaanfestival en homovlaggen)

Beste Manon,

Is er niet iets belangrijkers dan het aanpakken van de regenboogvlag? En waarom kunnen een paar klachten ervoor zorgen dat het Jordaanfestival misschien niet meer in de Jordaan kan plaatsvinden? Die vragen kwamen bij mij, en volgens mij ook bij vele andere Amsterdammers, de afgelopen week op.

Beide kwesties zijn voor mij bij uitstek voorbeelden van vertrutting. In een vorige brief over dit onderwerp gaf je aan dat jouw partij volgens jou niet de partij van de vertrutting is. Ik hoop dan ook dat je mijn mening deelt dat jullie stadsdeelvoorzitter Els Iping beter kan stoppen met dit soort rare en onzinnige acties.

Zoals je weet is Amsterdam van oudsher een meer dan tolerante stad waar iedereen zich thuis kan voelen, ongeacht huidskleur, geslacht, etnische afkomst of seksuele geaardheid. De regenboogvlag is bij uitstek een symbool voor tolerantie. Op vele plekken in Amsterdam, zeker ook in de binnenstad, verwijst het veelkleurendoek naar acceptatie van homoseksuelen en de open houding die er gelukkig richting deze groep bestaat. Voor homo’s zorgen regenboogvlaggen voor de herkenbaarheid van gay uitgaansgelegenheden en homoseksuelen hangen zelf onder het motto ‘Proud to be gay’ de homovlag buiten. Ik vind dat daar plek voor moet zijn in Amsterdam. Zeker als het gaat om uitingen door particulieren; en daar het gaat nu om. Op geen enkele wijze is dit provocerend bedoeld. En als reclamevlaggen kunnen ze bij privépersonen natuurlijk al helemaal niet worden beschouwd. Els Iping en haar ambtenaren denken daar blijkbaar anders over. Van haar moeten de vlaggen nu weer terug de kast in. Nadat eerder succesvol tegen het weghalen van de vlaggen bij horecagelegenheden werd gestreden, is schijnbaar een nieuwe strijd om de vlaggen te behouden nodig. Overigens vind ik het al helemaal ridicuul dat Amsterdammers een boete van 2500 euro moeten betalen als ze hun vlag toch laten hangen.

Helaas bleef het afgelopen week niet bij één onnodige actie van mevrouw Iping. Ook het Jordaanfestival was doelwit van betutteling. Een paar omwonenden hebben geklaagd en direct wordt de conclusie getrokken dat het festival uit zijn jasje is gegroeid voor het plein van de Westerkerk. Een merkwaardige conclusie als je weet dat het festival zo’n vijftig jaar geleden nog vele male groter is geweest en toen zelfs tien dagen duurde. Het festival dreigt nu buiten het bereik van de Westertoren te moeten plaatsvinden. Natuurlijk is het Westergasfabriekterrein een mooie plek, maar wat mij betreft niet voor het Jordaanfestival. Dat hoort in de Jordaan of directe omgeving, waar het oude Amsterdamse gevoel hangt.

Wat mij betreft zetten de paar omwonenden en mevrouw Iping hun bezwaren opzij en laten ze het mooie en bruisende festival gewoon doorgaan op de plek waar het hoort. Het hoort nou eenmaal bij het wonen in Amsterdam dat je af en toe door evenementen wat overlast hebt. Als je daar niet tegen kunt, dan kun je maar beter niet in Amsterdam gaan wonen. Net zoals je niet in Zandvoort gaat wonen als je niet van zand houdt. Bij een bruisende binnenstad, die symbool staat voor een stad waar altijd iets te doen is, past het niet om Amsterdammers te pesten en positieve initiatieven en uitingen de nek om te draaien. Ik hoop van harte dat je mijn mening op deze twee terreinen deelt.

In ieder geval wil ik je graag uitnodigen om binnenkort te gast te zijn bij mijn radioprogramma Eric Actueel, waarmee ik aanstaande maandag op Amsterdam FM begin. Het lijkt me leuk om daar een keer met je over Amsterdam te praten en stil te staan bij hoe mooi onze stad (en ook de binnenstad om haar diversiteit en activiteiten) is!

Met vriendelijke groeten,

Eric van der Burg

www.ericactueel.nl