4 jaar een kraam in de Javastraat.

De Javastraat is een straat die veel en vaak verandert. Als je er een half jaar niet bent geweest, zie je meteen dat een aantal winkels van eigenaar is veranderd. Sommige dichtgespijkerde panden zijn bloeiende ondernemingen, en zaken die eerst goed liepen, lopen nu slecht. Ook de mensen op straat zijn van diverse afkomst. Maar de afgelopen vier jaar was er één constante in de straat: de kraam van de PvdA afdeling Zeeburg.

En dat hebben ze geweten ook. Van alles is er langs geweest. De hele partij heeft bij de stand gestaan: van senatoren tot stadsdeelraadleden, van wethouders tot jonge socialisten, van lijsttrekkers tot vrijwilligers. Van Thijn, Bos, Adelmund, Cohen …allemaal zijn ze langs geweest en hebben ze de Javastraat meegemaakt.

De stand werd al die tijd gerund door de vrijwilligers van de afdeling Zeeburg, met name Jan Rumph. Hij deed dat zo goed dat hij al na korte tijd werd gevraagd of dat ook een keer op een andere plek in het stadsdeel kon, of misschien wel in een ander stadsdeel. Maar de Javastraat bleef toch altijd de leukste en gezelligste plek. De reputatie van de kraam groeide ondertussen, want vier jaar lang iedere maand weer op dezelfde plek staan met een stand vol mensen, dat is in Amsterdam een ongekende prestatie.

Om dat te vieren werden op zaterdag 17 december de bloemetjes buiten gezet. Letterlijk welteverstaan: tussen de hagelstormen en windvlagen door werden 500 rozen klaargelegd om die middag uitgedeeld te worden. Kou en wind weerhielden de mensen er niet van om boodschappen te doen. Het was druk in de straat. Zo druk, dat er soms een file ontstond voor de kraam. Gelukkig werden de rozen snel en vakkundig van doorns ontdaan en ballonnen snel opgeblazen, zodat niemand lang hoefde te wachten.

Er kwamen mensen op de kraam af: “hoeveel voor een roos?”, die ongelovig keken toen ze gratis bleken.

De flyer met Wouter Bos was ook populair: “Wouter!!! Hij is mijn vriend!” riep een meisje.

Mensen konden niet wachten om te gaan stemmen, en waren blij om te horen dat het minder dan drie maanden duurde.

Toen de ergste buien voorbij waren, kwamen er meer en meer vrijwilligers en stadsdeelraadsleden bij. De rozen vlogen de kraam uit. En na twee uur waren ze al op!

Jan werd steeds enthousiaster: “Na de verkiezingen gaan we hier staan met 1000 rozen! Om de mensen te bedanken!” Zeker weten dat dat gaat lukken!