1 mei viering Het Schouw

Dames en heren, bewoners van Het Schouw en andere belangstellenden
Toen ik gistermiddag mijn verhaal maakte om hier te kunnen vertellen was het vreselijke ongeluk in Apeldoorn net gebeurd.
Al is het moeilijk om op zo’n dag als vandaag de 1 Mei te vieren, toch is het voor mij belangrijk om stil te staan bij de betekenis van deze dag van de arbeid, juist in deze tijd van individualisering.
Voor zover we inmiddels iets meer weten van de dader van gisteren, was hij een eenling, een einzelgänger die nauwelijks enig contact had met zijn omgeving; die met een afschuwelijke wanhoopsdaad heeft aangetoond hoe kwetsbaar onze open Nederlandse samenleving is. Daarmee stond hij in zekere zin symbool voor het verlies van de centrale waarde waar het bij 1 Mei om draait: solidariteit.
De 1 Meiviering staat voor mij symbool voor verbondenheid, erbij horen, samenwerken in een groep mensen die hetzelfde nastreven. Solidariteit met mensen wereldwijd, in Nederland en natuurlijk hier in Amsterdam-Noord, waar wij hard werken om de solidariteit te verbeteren.
Vorige week sprak ik weer eens met onze buurman.
Hij is onderwijzer op een basisschool in de Banne. Dat is – voor de mensen die van buiten Noord komen – een Vogelaarwijk waar de leefbaarheid en de eenzijdige bevolkingssamenstelling soms tot flinke spanningen leiden. Sjoerd, onze buurman, vertelde een mooi verhaal over hoe het Stadsdeel investeert in het onderwijs in deze wijk. Zo zijn er diverse projecten waaraan de kinderen van de naschoolse opvang kunnen deelnemen. Onder andere een opera: daar werken kinderen van diverse culturele achtergronden samen om met elkaar een prachtige voorstelling voor te bereiden en binnenkort uit te voeren in een van de buurthuizen in de buurt. Dat is één van de manieren waarop het stadsdeel de voorwaarden schept voor een betere verhouding tussen allochtoon en autochtoon, jong en oud, slim en minder slim. Een andere manier waarmee het Stadsdeel iets probeert te doen voor de mensen die het moeilijk hebben is de ondersteuning van het Leefkringhuis en de Voedselbank. De grote man achter deze voorzieningen, Paul Scheerder, kreeg eergisteren overigens terecht een lintje! Het zijn voorzieningen die symbool staan voor waar de PvdA in deze buurt voor staat: solidariteit .

Ook Het Schouw is in mijn ogen een voorziening die bijdraagt aan solidariteit. Het is een plek voor oudere bewoners van Noord die niet meer alleen thuis kunnen wonen. Hier kunnen zij een mooie oude dag beleven, contact hebben met leeftijdgenoten die dezelfde ervaringen delen, van dezelfde generatie zijn. Hier kun je zijn, wie je bent in een veilige, beschutte omgeving. Alle belangrijke voorzieningen zijn hier onder handbereik en als je zorg nodig hebt is die snel ter plekke.
Maar Het Schouw is bezig met nieuwbouwplannen en sommige bewoners maken zich zorgen. Zal het nieuwe Schouw op dezelfde manier beschutting bieden? Blijft het nieuwe woonzorgcentrum betaalbaar en toegankelijk voor de mensen met een laag inkomen? Zal het nieuwe Schouw dezelfde mogelijkheid bieden om contact met elkaar te onderhouden en zal de zorg net zo snel ter plekke zijn als de nood aan de man komt? Ik hoop dat de leiding van Het Schouw er – in goed overleg met de cliëntenraad – alles aan zal doen om voor de huidige en toekomstige bewoners een veilige en prettige leefomgeving te behouden.

Dat zijn zaken die ertoe doen op deze dag van internationale solidariteit. Het herinnert mij eraan dat je elkaar nodig hebt, dat je het niet alleen kunt! En daarom is 1 Mei een belangrijk feest in een tijd van individualisering, een tijd waarin mensen op zichzelf worden teruggeworpen en het idee hebben dat ze het allemaal alleen moeten oplossen. Als we de problemen waar we voor staan willen aanpakken, in de wereld, in Nederland, maar zeker ook in Amsterdam-Noord, dan hebben we elkaar hard nodig; dan hebben we ieders talenten en capaciteiten nodig, dan mogen we niemand buitensluiten.
Ook daaraan probeer ik in de politiek van alledag hier in Noord mijn steentje bij te dragen.