17 mei Dag tegen Homofobie

Op deze dag tegen homofobie heb ik actief deelgenomen aan twee activiteiten die beide gericht waren op het tegengaan van homofobie en het streven naar verdergaande homo-emancipatie.

Door RozeLinks, de actieve homo-afdeling van GroenLinks, was in Slotervaart een bijeenkomst georganiseerd rondom homoseksualiteit en de Islam. Samen met collega Jerry Straub (sinds kort onze woordvoerder Diversiteit en iemand die zich al jaren inzet om discriminatie tegen te gaan, op wat voor manier dan ook en tegen wie dan ook), zaten wij in buurthuis De Anker gebroederlijk midden in het rozegroene politieke krachtenveld. Later schoof ook Ahmed Marcouch aan en er was nog een iemand van D66.

De documentaire: Mijn zuster Zahra werd vertoond, ingeleid door de regisseur, zus van de lesbische Zahra van Marokkaanse afkomst, de hoofdpersoon. Wat een prachtig document: een aantal jonge mensen met een moslim-achtergrond vertelt over hoe ze uiteindelijk ‘uit de kast’ zijn gekomen. Stuk voor stuk bijzondere, persoonlijke getuigenissen, waarbij ouders met name, een hoofdrol hebben gespeeld. Voor de meisjes vormt het huwelijk het grootste probleem. In het tweede stuk kwam de botsing tussen Zahra en haar ouders in beeld en werden wij daar, door de open manier van filmen, direct mee geconfronteerd.

Vervolgens werd een forumdiscussie gevoerd die vooral ging over de veronderstelling dat Rechts het homo-debat lijkt te domineren en wat Links hier voor antwoord op heeft. Het publiek deed volop mee en daaruit kwam naar voren dat een groot deel van de gay-gemeenschap zich achter Geert Wilders schaart en daarmee eenduidig de schuld van de stijging in homofobe reacties in onze samenleving bij de moslim-gemeenschap neerlegt. Maar we moeten, vonden de meeste mensen in de zaal, de positieve beweging om homo-emancipatie verder op de kaart zetten, stimuleren in plaats van het debat over homo-emancipatie te laten domineren door kritiek op de moslims. Men was wel eensgezind in de stelling, ingegeven door Tania Barkhuis, directeur van COC Amsterdam, dat homo-emancipatie steeds opnieuw geagendeerd moet en we alert moeten blijven op tegenkrachten uit welke hoek dan ook. Het is daarom broodnodig dat allen, homo’s én hetero’s, steun bieden aan hen die voor hun anders-geaardheid uit willen komen ongeacht vanuit welke achtergrond of cultuur. En dat leiders en (raads)leden van de linkse partijen zich daarover helder en klaar uitspreken en opstaan als er sprake is van discriminatie.

Aan het eind van deze zaterdagmiddag was een kiss-inn aangekondigd. Alle homo’s en lesbo’s waren opgeroepen om een positieve demonstratie te houden naar aanleiding van de agressie die een jonge homo had ondervonden op Koninginnedag. Hij is toen van de catwalk bij een homocafé getrokken en door een tiental jongeren aangevallen en in elkaar gemept. En daar stonden we om kwart voor zes klaar: met talloze lenzen pal voor je neus, liever gezegd: mond, werd het startsein gegeven elkaar een kwartier te zoenen. RTLnieuws: “De ‘kiss-inn’ was bedoeld als protest tegen het oprukkende verbale en fysieke geweld tegen homoseksuelen. De demonstranten nemen het niet langer dat ze niet hand in hand op straat kunnen lopen of elkaar een zoen geven in het openbaar, aldus de organisatie.”
Ik heb heerlijk gezoend met mijn vrouw. De bijgevoegde foto spreekt voor zich …

En daarna een biertje gedronken in Saarein. Vandaag is weer een gewone dag. Ik ga zo pannenkoeken bakken voor de kinderen, heel gewoon. Hetero of homo: allemaal gewone mensen, heel gewoon.