PvdA kandidaten Europees Parlement: Jan Cremers

Hoe is uw carrière tot nu toe verlopen?
Sinds 2008 ben ik lid van het Europees Parlement. Daarvoor was ik algemeen directeur van het Gemeenschappelijk Begeleidings Instituut Ondernemingsraden, gastonderzoeker bij het Amsterdams Instituut voor Arbeidsstudies en senior onderzoeker bij het GITP. Tussen 1988 en 2000 werkte ik als algemeen secretaris van een Europese vakbondsfederatie.

Wat wilde u bereiken in het leven toen u net afgestudeerd was?
Ik was altijd erg maatschappelijk betrokken. Met de studie ontwikkelingsociologie kon ik die betrokkenheid kwijt. Ik pendelde daarnaast heen en weer tussen organisatie en beleid. Op een gegeven moment wilde ik een combinatie van zowel een organisatorische als een politiek inhoudelijke functie. Daar ben ik naar op zoek gegaan.

Waarom heeft u zich kandidaat gesteld voor het Europees Parlement?
Tijdens mijn studie kwam ik al vroeg in aanraking met grensoverschrijdende problemen. Bovendien ben ik geïnteresseerd in arbeidsmigratie. Dat heeft waarschijnlijk met mijn geboorteplek te maken; die ligt dicht bij Duitsland en België. Grenzen overschrijden stelde in feite niets voor. Later kwam ik veelvuldig in contact met de politiek, en ik merkte dat ik vooral met de PvdA goed kon samenwerken. Uiteindelijk werd ik lid van de partij en in 1999 stond ik als tiende op de lijst. Daarmee was de overstap naar de politiek compleet.

Waar wilt u zich in het Europees Parlement voor inzetten?
Onder andere de gevolgen van de interne markt voor werknemers en consumenten. Maar ook de ontwikkeling in ons bedrijfsleven, dat Europa meer en meer ziet als thuismarkt. Men definieert de markt in Europese termen, daarvoor zijn de binnengrenzen geslecht. Er is echter te weinig oog voor de negatieve effecten voor burgers. Daar probeer ik wat aan te doen.

Wat doet u als u niet bezig bent met politiek?
Ik publiceer veel, met name in de Angelsaksische landen. Sinds 15 jaar ben ik actief in een Europees netwerk van onderzoekers. Verder ben ik amateurmuzikant en componist. Ik speel basklarinet en heb muziek geschreven voor een aantal documentaires.

Wie bewondert u?
Willy Brandt.

Wat ontroert u, en waar heeft u een hekel aan?
Soms door muziek, dat kan stevig binnenkomen. Ik heb een hekel aan mensen die niets doen met de talenten die ze bezitten of als ze die niet verder ontwikkelen.

Wat is uw favoriete moment?
Mijn vorige film, die ging over de dragers, sherpa’s, die meegaan tijdens de beklimming van de Himalaya-bergen. De sherpa’s zaten in de zaal toen we een publieksprijs wonnen. Dat was voor mij een geweldig moment.

Wat zou uw beroep zijn als politiek niet bestond?
Arrangeur van een orkest.

Voor meer informatie over de PvdA en de aanstaande Europese verkiezingen, klik hier. En voor meer informatie over Emine Bozkurt, klik hier.