Jesse was here!

Daar was-ie dan. Dominee Jesse Louis Jackson in Amsterdam op uitnodiging van onze burgemeester Job Cohen. In de ambtswoning van de burgemeester hadden zich zo’n dertig genodigden verzameld.

Toen Jesse Jackson (67) binnen kwam werd het stil. Reverend Jackson keek even ontspannen de ontvangstzaal in en trakteerde vervolgens iedereen geduldig op een ‘personal handshake’.

Oog in oog met Jesse Jackson, President van de RainbowPUSH Coalition, wereldberoemd dominee en burgerrechtenactivist, de man die opgroeide met racistische en vernederende wetten, de man die door Bill Clinton is onderscheiden met de Medal of Freedom, de hoogste civiele onderscheiding in de Verenigde Staten, de man met die karakteristieke grote ogen, snor, stem, oog in oog staan met zo’n man is toch wel heel speciaal.

Jesse Jackson (67), bevrijdde ooit Stuart Lockwood dat kleine Engelse jongetje uit de gijzelhanden van Saddam Hoessein. Jackson studeerde aan de University of Illinois op een football-beurs en besloot zijn leven in dienst te stellen om voor minderheden op te komen en te strijden tegen onrecht. Jackson stond veertig jaar geleden naast Dr Martin Luther King toen hij werd doodgeschoten. En wie kent Jackson niet van zijn betraande gezicht toen Obama won. Jackson zelf was decennia terug twee keer kandidaat voor het Amerikaanse presidentschap, waarmee ook meteen duidelijk was dat de Afrikaanse-Amerikanen als een belangrijke politieke factor binnen de Democratische Partij werden gezien.

‘So proud to have you here in Amsterdam, reverend’, zei ik nederig toen we elkaar de hand schudde, hij lachte en bedankte me.

Gevraagd naar zijn tranen op 4 november 2008 op dat plein in Chicago zei Jackson: “Natuurlijk waren het tranen van blijdschap na zoveel jaren van strijd en offers die door velen gebracht zijn. Het waren ook tranen van verdriet dat Martin Luther King en Rosa Parks er niet bij waren in Chicago”. Na het welkomstwoord en respectvolle woorden van Job Cohen, hield Jackson een indrukwekkend betoog voor diversiteit: "De wereld is divers; de wereld is een regenboog. Daarom moeten we samenleven als broeders en zusters”.

….

Sergio Belfor, lid van de Rotterdamse Jongeren Raad, ‘haalde’ Jesse Jackson naar Nederland. De uiterst actieve youngster Belfor, is al vijf jaar de drijvende kracht achter ‘Eenheid is Kracht’, de stichting die jaarlijks mensen onderscheidt die zich verdienstelijk hebben gemaakt op het gebied van diversiteit en het bestrijden van discriminatie. In Rotterdam was Jackson eregast en viel hem opnieuw een respectvol en bewonderend applaus ten deel.

Veel respect en kippenvel was er ook voor de Afghaanse Malalai Joya (30), die de internationale anti-discriminatie Award kreeg voor haar inzet -met gevaar voor eigen leven- voor vrede, democratie, vrije meningsuiting en de berechting van krijgsheren. Haar belangrijkste doel is de strijd voor vrouwenrechten in Afghanistan.

Aan de voorbereiding, organisatie, uitvoering en campagne van de show, werkten vele Rotterdamse jongeren mee. De jongeren voelden zich actief betrokken en de bomvolle zaal was dan ook afgeladen met jongeren.

Na het afsluitende drankje in het dichtbij gelegen Hotel New York vertrok ik laat maar met een overdosis inspiratie in de nacht naar mijn stad Amsterdam.

‘Jesse was here’.