2 september 2008

Beste Nina

Beste Nina,

Hoe gaat het? Denk nog met veel plezier terug toen we samen in de benoemingscommissie van het regiobestuur zaten al weer een tijdje geleden met onder andere Jaap van der Aa en Lennart Booij. Geweldig dat jij nu in Amerika bent en nog beter dat je ervoor koos om het allemaal mee te maken! Good for you! Wist trouwens niet dat jij ook Amerikaanse bent. Geen last van dubbele loyaliteit?

Vanuit de Lage Landen volg ik met meer dan normale belangstelling de verkiezingen. Dus ik heb me afgelopen week tussen alle drukte en verplichtingen heen aardig kunnen uitleven.

Denver, De democratische conventie en Obama, de man met de uitstraling. Eigenlijk stelt zo’n conventie helemaal niets voor. Het is een voorgekookt ei ,de uitslag staat vast. Toch waren er bijna 90.000 mensen en op TV keken nog nooit zoveel mensen naar een conventie. De conventie als marketingtool. Je noemde het al. Politiek en marketing. Iets waar wij nog veel van kunnen leren, maar ook: marketing is een vorm en zonder inhoud is er geen vorm.

In mijn studententijd deed ik mee aan de werkgroep Psychologie en Politiek. Toen al bleek dat mensen toch veelal op personen stemmen. Het komt overeen met dat communicatie 90% non-verbaal is. Met andere woorden: je kunt zeggen wat je wilt, maar lichaamstaal, uistraling et cetera is alles, bijna alles.

Amerika is anders. Ik heb voor een Amerikaans bedrijf gewerkt en was er diverse keren. Wat een land! Als je er bent lijkt inderdaad alles mogelijk, maar je moet wel geld hebben. En dat is zeker nu niet altijd het geval met die hypotheekcrisis en niet te vergeten de kosten van oorlog in Irak.

Op Times Square in New York staat een billboard met een teller die de kosten toont voor de Amerikaanse belastingbetaler van de oorlog in Irak. De teller staat op 134.500.000.000 dollar (134,5 miljard dollar dus). Per dag komt er 177.000.000 dollar bij (177 miljoen dollar per dag dus).

Wie zal dat betalen? Zoete lieve Gerritje?
De rekening komt dus nog en Europa zal hierdoor hoe dan ook geraakt worden. In combinatie met hypotheekcrisis zie ik het als rechtgeaarde optimist somber in. Hoe zie jij dat? En wat vinden de Amerikanen van de oorlog die behalve veel geld ook nog eens heel veel olie slurpt?

McCain heeft nu ook zijn running mate: Sarah Palin. Zijn keuze is begrijpelijk. McCain is toch een beetje een vreemde eend in de bijt bij de Republikeinen. Palin is dat niet, dat blijkt wel uit de campagne miljoenen die met haar benoeming binnenstromen. Het wordt weer een nek- aan-nek-race, misschien net als toen met Kennedy-Nixon begin jaren zestig.

Het grote issue is voor mij zonneklaar. Wie de VS uit de economische malaise helpt die wint. Tenminste degene die dat het beste en geloofwaardig weet over te brengen. Is het de kampioen van de cohesie en superbruggenbouwer Obama, de President van iedereen en ‘yes we can’? Of is het de ex- Vietnamveteraan en voormalig Prisoner Of War en met oorlogdecoraties omhangen McCain die vaderlijk inspeelt op het gevoel : ‘I can handle this crises’? De strijd. Bejaarde senior tegen zwarte junior.

Volgens mij gaan de stemmen van de vrouwen en minderheden uiteindelijk de doorslag geven. Zullen de Hillary aanhangers naar de stembus gaan en voor Obama kiezen of uit onvrede thuisblijven? Het is logisch dat Obama Clinton niet als running mate heeft gekozen, dan zouden kiezers zich in de maling genomen voelen. Clinton gaat wel een belangrijke rol spelen in het kabinet van Obama als Obama wint. En McCain? Het is een taaie, een oude rot waarvoor geldt: It ain’t over till it’s over! 4 november. We zullen zien. Maar eerst hopen dat Gustav New Orleans écht met rust laat.

Okay Nina, ben benieuwd naar jouw indrukken van Amerika en de politiek.

Be careful out there!

Groeten uit Holland,

Jerry Straub, raadslid PvdA Amsterdam