Massaal fouilleren vergt een groot offer

22 juli, Amsterdam

Beste Eric,

Dag beminnelijke, beschaafde Eric. Ik reageer eerst op jouw vraag over preventief fouilleren, daarna beschrijf ik mijn bijdrage aan een verbeterde arbeidsmoraal.

Preventief fouilleren gebruikt de gemeente Amsterdam voor wapenbezit in wijken waar men ’s nachtelijke uitgaat. Voor overlast en overvallen in woonwijken werken andere methodes beter. De gemeente en politie hebben nu met gezwinde spoed gerichte methoden ontwikkeld tegen specifieke daders, in Slotervaart als pionierswijk. Tegen overlastplegers hebben wij intussen de straatcoaches en de gezinsbezoekers, die back-up krijgen van de politie. Al na één jaar is de helft van de overlastgroepen uiteen gevallen. Waarom? Omdat de anonimiteit weg is!

Ook tegen criminelen werken gerichte methoden beter dan massaal fouilleren. De aantallen straatroven en inbraken zijn gehalveerd, na gericht rechercheren op bekende dadergroepen, afluisteren en verdachten volgen. Waarom? Omdat de pakkans nu veel hoger is!

Verdere verbeteringen liggen in de uitvoering: snellere veroordelingen door meer kinderrechters, reclassering meteen vanaf de eerste gevangenisdag en mét ouders en resocialisatie op een gesloten school tot het vakdiploma behaald is. Ook de IND moet de wet uitvoeren: na vijf jaar verblijfsvergunning volgt bij het verzoek tot verlenging een onderzoek naar criminele antecedenten. Zijn die er, dan exit tijdelijke verblijfsvergunning – staat in de wet! En justitie moet de politie informeren wanneer vrijgekomen criminelen terugkeren in de wijk. Als de gemeente en de politie hun verrichtingen tonen aan de bewoners en de winkeliers, zullen die hun verantwoordelijkheid hernemen en vaker aangifte doen. En de wapenbezitters? Die kunnen wij bestrijden met controles op school, wapenvrije gebieden en een verbod op messen; gericht verdachten fouillleren mag van de wet.

Massaal fouilleren daarentegen vergt een groot offer. Op Tweede Pinksterdag fouilleerde de beveiliging van het De Mirandabad álle zwembadbezoekers, niet alleen de Marokkaanse jongens uit de Diamantbuurt en Oost. Dat doet de beveiliging om niet van discriminatie beschuldigd te worden. Heb je de gezichten van deze bezoekers wel eens gezien, met hun armen horizontaal? Hún zwembad en dan nu dit! Dit wil ik onze bewoners niet aandoen op hún winkelpleinen.
Over naar het gemis aan het goede ondernemersvoorbeeld voor ons moraal.

Eric, wat aardig van je om de initiatiefnemers van leerbedrijven en snuffelstages als elite te bestempelen. Ik zwengel de moraal aan van de grote ondernemers en jij antwoordt met praktische projecten van de middenstand. Ik snap het wel, in de binnenstad is het bedrijfsleven vooral de middenstand, grote bedrijven zijn verhuisd naar de randen van de stad, waar zich ook de nieuwe hoofdkantoren van elders vestigen,vlak bij Schiphol en onze stedelijke samenleving vol hoogopgeleide werknemers. Grote ondernemers willen bij Amsterdam zijn – verwarmde terrassen of niet.

Natuurlijk ben ik blij met de middenstand, vraag het de eigenaar van het gloednieuwe stagerestaurant The Colour Kitchen in De Vliegbasis, onze broedplaats voor creatieve ondernemers. En vraag het de ING Bank, ik vind het prachtig dat hun medewerkers in het weekend de klaslokalen van het Calvijn Junior College blauw schilderen. Wat ik mis zijn de Bolkesteijnen, Balkenendes en Bossen in ondernemersland. In Buitenhof praten zij over kredieten, aandelen, faillissementen en gouden handdrukken – of ze nou excelleren of niet. Ik ben op zoek naar bevlogen ondernemers à la Bill Gates die eerlijkheid, ondernemerszin en arbeidsethos publiekelijk aanzwengelen. Die vertellen dat hogerop komen offers vraagt, met veel studeren, hard werken en veel organisatie aan het thuisfront.

Dat arbeidsmoraal onzichtbaar blijft, echoot na in de buurt. Voorbeeld. Ik kom op werkbezoek bij een groep vrijwilligsters die andere vrouwen voorlichten over verhuizen bij renovatie en nieuwbouw. Ik vraag hun: "Jullie spreken prima Nederlands, waarom hebben jullie geen baan?" Antwoord: "Wij hebben eerst nog een extra taalcursus nodig, wij verwachten dat u ons een stukje motivatie komt brengen." Welnee, zeg ik, als je gaat werken, komt de motivatie vanzelf en dan ga je ook de taal oefenen. Volgende bezwaar: "Maar wij hebben geen diploma!" Nou, dan ga je een baan zoeken waar je geen diploma voor nodig hebt. "Maar moeten wij dan gaan schóónmaken?!" Ja. Werken is het begin van alles, bijstand is stilstaan. "Maar werk levert ons geen cent op!"

Fout, mensen moeten niet eurodenken, maar ethisch denken. Dus ik zeg: doe vooral niet als de grote ondernemers die jullie op tv zien, werken is méér dan materialisme. Wel geldt naast het principe ‘arbeid adelt’ ook het principe ‘arbeid loont’. En laten nou juist in de non-profitsector ethische beroepen van hoge maatschappelijke waarde zitten, zoals verpleegkundige, agent en onderwijzer. Deze professionals maken geen winst, delen niet in dividenduitkeringen en krijgen geen targetbonussen. Dus Eric, wat denk er ervan? Een hoger salaris, zou ik zeggen, dat beter past bij hun waarde. Ik verheug mij op je antwoord in je volgende brief!

Vriendelijke groet,
Ahmed Marcouch