14 november 2007

Wallen moeten schoon

Burgemeester Job Cohen van Amsterdam wil een herziening van de Bordeelwet. "De legalisering in 2000 heeft niet gebracht wat velen ervan hadden gehoopt", zei Cohen vorige week bij de bekendmaking van het uitkopen door de gemeente van de grootste bordeelhouder op de Wallen, Charles Geerts.

De prostitutie heeft zich volgens de burgemeester niet ontwikkeld tot een gezonde bedrijfstak. Cohen: "Er doen zich nog steeds schrijnende situaties voor. Een grondige evaluatie en aanpassing van de wet is noodzakelijk. De kern moet zijn dat exploitatie van vrouwen verboden is."

Cohen en wethouder Lodewijk Asscher (Economische Zaken en Financiën, PvdA) maakten vorige week bekend dat de gemeente maximaal 15 miljoen euro geeft aan de woningcorporatie die de achttien panden overneemt van Geerts en hiervan woningen en bedrijfsruimtes gaat maken. NV Stadsgoed – een dochter van corporatie Het Oosten – betaalt circa 25 miljoen euro voor de panden. Met een nieuwe bestemming zullen deze panden in waarde dalen. De bijdrage van de gemeente moet dit compenseren.

Met Geerts verdwijnt 10 procent (18 panden, 51 peeskamers) van het raamaanbod op de Wallen. Een belangrijke voorwaarde bij de transactie is dat Geerts het geld niet opnieuw in het gebied investeert. Bovendien mag hij niet investeren in "criminogene" branches als coffeeshops, speelautomatenhallen en prostitutie, zo heeft de gemeente afgesproken.

Geerts is beschuldigd van witwaspraktijken en het onderhouden van nauwe banden met de Amsterdamse onderwereld. De gemeente trok vorig jaar zijn vergunningen in op grond van de Wet Bibob (Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur). De wet uit 2003 maakt het lokale overheden mogelijk vergunningen te weigeren aan dubieuze ondernemers.

Geerts vocht dit echter met succes aan. Tijdens de bezwaarprocedure mochten zijn panden open blijven. Nu hij ze verkoopt komt aan het proces een einde. Maar volgens zijn advocaat zou de 64-jarige Geerts toch van plan zijn met pensioen te gaan.

Over de vrouwen achter de ramen wordt nauwelijks gesproken. De legalisering van prostitutie was bedoeld om meer grip op de branche te krijgen. Volgens belangenorganisatie de Rode Draad worden zij vogelvrij als de ramen sluiten. Wethouder Asscher denkt dat dat wel mee zal vallen. "Toen we de tippelzone aan de Theemsweg sloten heeft dat ook niet geleid tot een enorme toename van illegale prostitutie. Aanbod creëert vraag en we nemen hen hun etalage af."

Economisch verlies door het inperken van een belangrijke toeristische attractie ziet Asscher niet als een gemis. "Wie zijn die toeristen? We hebben het over male vertical drinkers", omschrijft hij de Britten die de Wallen bezoeken. "We moeten ons afvragen wat hun economische waarde voor de stad is. En zelfs als die groot is, is er een hoger moreel belang." De steun aan NV Stadsgoed is een van de manieren om het afvoerputje van de stad terug te veroveren en schoon te maken. Om de Wallen te upgraden, zoals Asscher dat noemt.

Charles Geerts is beter bekend onder de bijnaam ‘dikke Charles’, vanwege de 140 kilo die hij lange tijd woog. Sinds de legalisering van de prostitutie in 2000 is hij uitgegroeid tot de grootste seksondernemer op de Wallen.

Zijn bedrijf, R.J.J. Nijhuis Holding BV, bezit er 18 panden. Indirect heeft hij nog een financieel belang in ongeveer twintig andere panden. Uit de cijfers over het boekjaar 2004 (de meest recente) blijkt dat hij op een omzet van 4,4 miljoen euro een nettowinst haalde van bijna 1 miljoen.

Geerts heeft geen prostituees in dienst. Hij verhuurt zijn ramen per dag(deel). De prostituees melden zich bij zijn kantoor, schrijven zich in en krijgen na betaling een sleutel.

Eind 2006 trok Amsterdam de vergunningen in van de peeskamers die Geerts verhuurt. Ook drie andere ondernemers kregen geen vergunning meer. Geerts vocht dit echter met succes aan.

De gemeente Amsterdam, politie, justitie en de fiscus pakken de komende jaren de georganiseerde criminaliteit op de Wallen aan, werd juli van dit jaar bekendgemaakt. Het onderzoek onder de naam ‘Emergo’ moet in 2010 zijn afgerond.
Amsterdam maakt zich grote zorgen over de vermenging van de onderwereld en de bovenwereld op de Wallen; in de prostitutiesector, horeca en winkels.