In de Hart voor Amsterdam leergang die onze vereniging organiseert, maken deelnemers kennis met onze stad, haar geschiedenis en haar lokale politiek. Myra, deelnemer Hart voor Amsterdam-leergang 2024/2025, beschrijft de eerste twee bijeenkomsten van de leergang die nu bezig is.
Op de valreep van 2024 is de vierde editie van de Hart voor Amsterdam-leergang van start gegaan. Op een koude zaterdagmiddag in december kwamen wij voor het eerst bij elkaar. In het partijpandje in Oost werd er met stoelen geschoven om kleinere kringen te vormen.
Ontmoeting met elkaar en met de partij stond centraal. Door het voorstelrondje van de organisatoren van de leergang werd al snel duidelijk dat deelname aan de leergang motiveert om je meer en vaker in te zetten voor de partij. Missie van de leergang nu al geslaagd, als je het mij vraagt. In kleinere groepen werd er kennisgemaakt, met persoonlijke en politieke vragen. Wat motiveert je om mee te doen aan de leergang? Wat zou je veranderen aan de politiek? Over die laatste vraag had ik persoonlijk lang niet nagedacht, maar dat maakte niet uit: een antwoord kwam al snel tot mij. Dat zag ik ook bij de rest, ieder met een eigen invalshoek.
Gedurende de kennismaking was er ook een moment waarbij de partijstructuur van Amsterdam kort werd uitgelegd. Vervolgens werden de stoelen weer verschoven voor het plenaire onderdeel: een gesprek met Lian Heinhuis en Igor Runderkamp waarin hun werk als raadslid centraal stond.
Dat kan van groot naar klein gaan, van de rechten van kinderen op een opvangplek voor asielzoekers tot aan de bladeren op fietspaden. De term ‘stoeptegelpolitiek’ viel ook in dit verband. De antwoorden op de vragen lieten blijken dat de toon anders is in de Gemeenteraad dan in Den Haag. De toon is warmer en zachter met de andere partijen onderling. Persoonlijk denk ik dat dat een bemoedigende boodschap is voor kennismaking met de partij in Amsterdam.
Na de aftrap in december gaf de leergang ook de eerste zaterdag van 2025 (een rode) kleur. Door weer en wind stonden we rondom Museum Het Schip de keuzes te bewonderen van Michel de Klerk, architect van het Schip in de Spaarndammerbuurt. Het ging hier niet alleen om de bewondering van het gebouw als object, maar om veel meer dan dat. Het ging om de context waarbinnen dit object tot stand is gekomen: de behoefte aan volkshuisvesting en hoe aan die behoefte is voldaan. En dat esthetiek en humor daarbij nog steeds een rol kunnen spelen.
Na een rondleiding in en rondom Het Schip, verplaatsten we ons naar Oost. Daar wachtte ons een gesprek met Nelly Altenburg en Brian de Graaff. Zij vertelden over hun inzet voor de vakbonden. Het verhaal van Nelly benadrukte de lange weg die de vakbonden hebben afgelegd in de geschiedenis van arbeid. Het jongerenperspectief van Brian was daar een mooie aanvulling op. Wat zijn de thema’s die jongeren aangaan op het gebied van arbeid en hoe benadruk je de relevantie daarvan? De keuze voor medium en toon is daar al vrij bepalend in, aldus Brian.
Nog even over de toon gesproken: die was bij beide bijeenkomsten warm en gemoedelijk. Het feit dat alle bijeenkomsten worden afgesloten met een borrel draagt daar vast aan bij, maar het is meer. Het is de herkenning en vertrouwdheid van met dezelfde groep zijn, het is de stad als verbindende grond. Nu al zin in de volgende bijeenkomst.
