Als zelfs de dakloze niet meer PvdA stemt

Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat ik werk bij een grote instelling voor de opvang voor dak en thuislozen. De instelling waar ik werk, wordt ook wel eens het afvalputje van Amsterdam genoemd. Niet alleen dak en thuislozen, maar ook verslaafden, mensen met een psychische aandoening en vrijgelaten langgestraften vinden hier opvang in de vorm van een kamer, woning met begeleiding, schuldhulpverlening of anderzijds. De mensen die wij opvangen hebben een ding gemeen met de grote boze buitenwereld en dat is dat ze een stemkaart ontvangen. Omdat de stem van deze stemgerechtigden net zo belangrijk is als alle andere stemmen, maak ik bij iedere verkiezing reclame voor onze PvdA en hangt er een groot formaat poster van Wouter Bos in de begeleidingsruimte. Laat ik duidelijk zijn, er is reden genoeg voor mensen die afhankelijk zijn van de maatschappelijke opvang om op de PvdA te stemmen. Die maatschappelijke opvang in Amsterdam is namelijk mede door de PvdA goed geregeld. In principe is er voor iedereen een slaapplek, de sociale pensions zijn schoon en iedereen die dat wil, krijgt deskundige begeleiding. Kunnen we die begeleiding niet intern geven, dan werken we samen met organisaties als het Jellinek of Mentrum. Dat kost wat, maar blijkbaar hebben wij dat er voor over. Tenslotte leven we in een beschaafde maatschappij en daar hoort bij dat je ook de (tijdelijke) afvallers een redelijk bestaan weet te geven. Bij iedere verkiezing ga ik het debat aan met onze bewoners in de hoop ze zover te krijgen dat ze op de PvdA stemmen. Zo ook bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Dit keer kreeg ik echter de stemmers niet op mijn hand. Argumenten als dat de PvdA verantwoordelijk is voor een redelijke uitkering, de huren dit jaar niet meer dan de inflatie zullen stijgen, Amsterdam nog steeds een open en tolerante stad is en dat er veel geld wordt uitgegeven aan de maatschappelijke opvang, waren deze keer niet besteed aan mijn toehoorders. Het merendeel ging al helemaal niet stemmen, want waar ging het nu eigenlijk om? Degene die wel gingen stemmen, hadden hun keus in geen geval op de PvdA laten vallen, maar op de SP, VVD en als ze mee zouden doen de PVV. Argumenten tegen de PvdA waren niet zo sterk, maar het kwam er op neer dat de PvdA niet meer sociaal is en het alternatief de SP wel. Misschien was de onderbouwing niet zo sterk, maar feit is wel dat zelfs deze mensen die veel te danken hebben aan de PvdA niet meer op de partij gaan stemmen. Er is dus een heel sterk imagoprobleem en kennelijk verkopen we ons niet goed genoeg. Als we de VVD en PVV-stemmers buiten beschouwing laten, is er nog veel te winnen aan de sociale, Amsterdamse onderkant. Het gaat natuurlijk niet alleen om de maatschappelijke opvang, maar in deze stad zitten tienduizenden mensen thuis met een uitkering die alle hoop hebben opgegeven en niet meer op een traditionele (sociaal-democratische) partij stemmen. We moeten daarom de komende drie jaar vooral op sociaal-economische onderwerpen de strijd aangaan met de SP. Het aantal dak- en thuislozen dat bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen op de PvdA stemt, zal een goede indicatie zijn of we die strijd gewonnen hebben.

Ron Kat