'Klein beginnen en groot eindigen.'

Waarde Ahmed,

Ik ben me wel bewust dat het moeilijk is over je te schrijven. Maar wil toch een poging wagen. Heelveel partijgenoten lieten hun harten aan het woord en hebben het gehad over je bestuurlijke en politieke gaven. Dat is mij absoluut uit het hart gegrepen. Ook de erkentelijkheid van onze partij- en stadsgenoten die jou persoonlijk hebben leren kennen, is prijzenswaardig. Maar ik wil niet hetzelfde herhalen. Dat je i.p.v. minister staatssecretaris bent geworden zie ik niet als een verlies. Want het klein beginnen en groot eindigen moet jouw motto zijn.

Laat ik het hebben over mijn persoonlijke perceptie van jouw moedige en oprechte reactie op twee gebeurtenissen: de bruto moord op Theo van Gogh en het vraagstuk dubbele nationaliteit. Van dat eerste was ik net zoals vele stadsgenoten dagenlang diep geschokt. Temeer omdat de moordenaar een moslimfanaat was. In die hectische dagen stond menigeen sprakeloos van die gruweldaad. Schouder aan schouder met onze burgemeester Job Cohen trotseerde jij alom heersende maatschappelijke angst door luidkeels te zeggen dat de bekrompen geesten die niet met de democratische waarden en normen van onze samenleving willen instemmen hun biezen moesten pakken. Hierdoor riskeerde je zelfs je eigen leven. Dat was een onomstotelijk bewijs voor hoe jij van Nederland hield en houdt.

Door de laatste gebeurtenis ben ik nog steeds nogal verdrietig, omdat sommige politici van ons land denken dat dubbele nationaliteit ook dubbele loyaliteit met zich meebrengt. Niets is minder waar. Maar met betrekking tot die laatste gebeurtenis speelden populistische politici vooral op de nationale gevoeligheden van onze landgenoten. En je werd zwaar onder druk gezet waardoor je je liet leiden door een overmatige emotionaliteit. Daarom onderstreep ik de woorden van ons geweldige raadslid Jesse Bos: ‘Opeens lijk je slachtoffer te worden van een poging mensen uit elkaar te spelen. Je werd in de verdediging gedrongen: je verweerde je met te zeggen dat je in Nederlandse grond begraven wilt worden. Ik schrok ervan. Ik vind het triest dat iemand daarover uitspraken zou moeten doen om te bewijzen dat ie een goede Nederlander is. Ik dacht: nee Ahmed, alsjeblieft, verloochen jezelf niet, laat je niet uit elkaar spelen, blijf op het scherp van de snede opereren’.

Ahmed, het Marokkaan zijn is niet iets dat je kunt wegwuiven door je Nederlandse paspoort, ook al terecht, boven alles te stellen. Dat je uitgesproken loyaal bent aan Nederland staat buiten kijf. Bij deze wens ik je sterkte en succes in Den Haag.