25 januari 2007

Stopt stijgende armoede ooit?

Het is, aldus Aboutaleb, de bedoeling dat mensen die zich melden bij de Voedselbank efficiënt worden doorgeleid naar de normale voorzieningen voor armoedebestrijding. Veel klanten van de Voedselbank blijken de weg in het woud van de hulpverlening niet te kennen.’ Vijf vragen over de voedselbank aan Emre Ünver, woordvoerder sociale zaken, werk en inkomen.

Die voedselbanken moesten toch zo snel mogelijk verdwijnen?
Dat kan alleen als de oorzaak van het bestaan en toename van het aantal voedselbanken aangepakt worden. De armoedeproblematiek is tijdens de kabinetten Balkenende enorm toegenomen en heeft structurele vormen aangenomen. Dat is niet zo vreemd na alle bezuinigingen op de armoedebestrijding. In Amsterdam alleen al komt dit neer op 15miljoen euro aan bezuinigingen per jaar. Wij proberen deze absurde bezuinigingen dan ook te compenseren door zelf 15 miljoen beschikbaar te stellen voor de bestrijding van armoede in onze stad. Inkomenspolitiek is een landelijke aangelegenheid en daar hebben ze onder de kabinetten Balkenende mijns inziens steken laten vallen (zoals onder andere het bevriezen van de AOW) die voor grote groepen mensen geleid heeft tot een structureel inkomenstekort. De 56 miljoen euro voor de bestrijding van armoede in onze stad is dan ook eigenlijk niet meer dan een pleister op de wonden. Maar zelfs als men in Den Haag beseft dat er maatregelen genomen moeten worden, zullen voedselbanken niet totaal verdwijnen. Er zijn immers altijd mensen die net buiten de boot vallen omdat ze bijvoorbeeld, ondanks alle maatregelen, alsnog een besteedbaar inkomen onder de 150 euro zullen hebben. Laat ik helder zijn dat ik het een schande vind dat in een welvarend land als het onze de armoedeproblematiek een zorgwekkende omvang heeft gekregen. Tegelijk moeten we er bij stil staan de voedseluitgiftepunten initiatieven zijn van betrokken burgers. Dat zijn mensen die dus de hand reiken aan hen die hulp nodig hebben. En dat is zeer te prijzen.

Gaat u pleiten voor meer voorlichting over schuldhulpverlening?
Daar is al voor gepleit en dus ook geld voor gereserveerd. Ik constateer dat de wachtlijsten bij schuldhulpverlening eindelijk zijn weggewerkt en er alleen nog werkvoorraden zijn. Echter, voorkomen is beter dan genezen. Daarom is het noodzakelijk om vooral bij jongeren meer aandacht te geven aan preventieve maatregelen zoals inkomensbeheer.

Is er niet een risico dat er teveel ‘gepamperd’ gaat worden?
Nee

Gelooft u in eigen verantwoordelijkheid en ‘de eigen broek omhoog houden’?
Ja, ik geloof in eigen verantwoordelijkheid. Dit wil echter niet zeggen dat ik vind dat het altijd iemands eigen schuld is als je in een situatie beland waarin je een helpende hand nodig hebt. 40000 jongeren in Amsterdam leven in armoede. Is dat hun eigen schuld? Hadden ze dan maar andere ouders moeten kiezen? Nee. Eigen verantwoordelijkheid houdt voor mij in dat je je maximaal inzet om zelfredzaam te zijn. De kansen die je krijgt, moet je zo goed mogelijk benutten. Dat geldt zeker voor jongeren die in een kansarmere situatie verkeren.

Gelooft u werkelijk dat de armoede de komende jaren in Amsterdam zal dalen?
Ik heb de hoop dat er met het nieuwe kabinet een socialer beleid zal komen. Een beleid dat dit probleem niet bagatelliseert, maar inziet dat dit een onacceptabele situatie is en dus maatregelen neemt om de structurele armoedeval aan te pakken, in plaats van juist te bezuinigen op de armoedegelden zoals onder de eerdere kabinetten Balkenende gebeurde. Met de tijd zal dan de toename van armoede in onze stad bevriezen en pas langzaam weer afnemen. Zoiets heeft tijd nodig.