13 december 2006

Beste Eric. Vertrutting?

Beste Eric,

Dank voor je brief. Het is altijd prettig om door jou rondgeleid te worden door mijn eigen stad. Hoewel jouw bootje door grachten vaart die ik vrij goed ken, zie ik toch een ander Amsterdam. Ook mijn beeld van het verleden ziet er anders uit. Je schrijft bijvoorbeeld dat Amsterdam groeide doordat de immigranten geassimileerd waren. Het tegendeel is waar. Veel migranten voelden zich in de gouden eeuw veilig in de hoofdstad omdat zij vrij gelaten werden. Er was godsdienstvrijheid en een sfeer van tolerantie. In zo’n klimaat voelen mensen van buiten Nederland dat ze er bij horen, dat ze welkom zijn. Veel migranten voelen die welkome houding in 2006 niet meer. Door uitspraken van bijvoorbeeld jouw grote vriendin Rita Verdonk is het klimaat zo verhard, dat je ziet dat talentvolle allochtonen, die we hard nodig hebben, terugkeren naar hun land van herkomst.

Interessant is bijvoorbeeld ook het boek van Russel Shorto over de ontstaansgeschiedenis van New York. Een bonte verzameling mensen uit de hele wereld trok naar Manhattan. De Nederlanders drukten een zwaar stempel op hun vestiging in de nieuwe wereld. Russell Shorto toont aan hoe groot de invloed van die eerste jaren ’Nieuw Amsterdam’ waren voor het huidige New York. Hij geeft aan dat de smeltkroes die New York is vooral te danken is aan de Nederlandse mentaliteit van tolerantie, handelsgeest en godsdienstvrijheid van toen. Laat ik de lijn eens doortrekken. Als Wilders en Verdonk destijds aan de touwtjes getrokken hadden, zou New York nooit zo’n bloeiende stad zijn geworden.

Vervolgens heb je het over de vertrutting in de stad. Daarin toon je je wel een enorme zwartkijker. Er gebeuren in deze stad zoveel fantastische dingen. Het muziekgebouw aan het IJ, Pakhuis De Zwijger, het vernieuwde Westerpark met de culturele enclave op het Westergasfabriekterrein. Of kijk alleen even naar de ontwikkeling van de Zuidas. Daar bruist het. Daar knalt het. Wat nou vertrutting? Zoveel studenten, zoveel talenten, zoveel kunstenaars die zich bewust in Amsterdam willen vestigen, vaak vanwege de sfeer. Vraag aan hen of Amsterdam een truttige stad is geworden. Ze zullen lachen en je vertellen wat hen naar onze stad trekt.

Dat neemt overigens niet weg dat je een punt hebt met dat woud aan regels. Ik kan me levendig voorstellen dat de moed je in de schoenen zakt als je langs al die verordeningen, vergunningen en regels moet worstelen om iets te organiseren. Daar moet in gehakt worden. Zeker als regels elkaar tegenspreken.

Gelukkig zit er nu een ambitieus rood-groen college in Amsterdam. Deze wil het starters (en gevestigde bedrijven) gemakkelijker maken door de vergader- en vergunningencultuur te doorbreken. Het college belooft ons in het collegeakkoord: ‘Snelle dienstverlening en een faciliterende overheid’.
Ook gaan ze de komende jaren de bureaucratie actief terugdringen. Serviceverlening en klantvriendelijkheid staan centraal. Zo worden voor specifieke bedrijven of groepen bedrijven vaste accountmanagers aangesteld. In samenwerking met de stadsdelen gaat het college vergunningenprocedures en regels doorlichten, stroomlijnen en barrières afbreken. Dit gebeurt onder andere door het aanstellen van een regelregisseur met een breed mandaat. Dat zijn de ambities en jij en ik kunnen het college daar op aanspreken.

Kortom, het beeld dat jij schetst van Amsterdam en van de PvdA klopt niet. Wij zijn niet de partij van de vertrutting. Integendeel. Wij staan voor een creatieve topstad. Dat we uit die top 5 van vestigingsplaatsen zijn gekukeld, doet pijn. Maar als je ziet hoe voortvarend Lodewijk Asscher werkt aan al die ambities, weet ik zeker dat we de komende jaren weer onze plaats veroveren in die top 5.

Nogmaals, Eric, of je me nu met de fiets, met de boot of met een SUV door de stad rondleidt, ik zie in Amsterdam een hele aantrekkelijk, creatieve topstad. Maar misschien ben ik wel optimistischer dan jij. Is het een aardig idee dat ik jou een keer rondleidt? Dan gaan we gewoon een stukje wandelen, want er zijn zoveel mooie plekken te zien.

Een vrolijke, sociaal-democratische groet,

Manon van der Garde
www.manonvandergarde.nl

  • Klik hier voor de brief van Erci van der Burg