Inbreng Sofyan Mbarki Voorjaarsnota 2019

De inbreng van onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki tijdens de Algemene Beschouwingen over de Voorjaarsnota 2019.

Voorzitter,

Vroeger,  toen ik nog een kleine jongen was,
wilde ik prof bij Ajax worden.

Inmiddels ben ik bijna 2x zo oud als de Ligt dus ik zie het niet snel meer gebeuren.
En misschien is dat voor iedereen beter… Ook zonder mij pakt Ajax schaal.

Tijdens het spelen op straat hadden we het vaak over wat je wilde zijn als je later groot was.
Een mooie vraag, want de toekomst ligt dan nog open.

Hoe ouder je wordt, hoe minder tijd je voor die vraag krijgt,
Hoe minder tijd je voor die vraagt neemt.

Dat geldt niet alleen voor mensen.
Dat geldt ook voor een stad.

Amsterdam wordt de eerste miljoenenstad van Nederland,
Amsterdam als miljonair
Niet meteen vandaag, niet morgen, maar Amsterdam groeit naar de 1 miljoen inwoners.
De groei van de stad maken we zelf.
Elke dag weer wordt deze stad gemaakt door duizenden Amsterdammers
Elke minuut opnieuw, elke seconde weer.

Onafgesproken en ongecoördineerd zetten al die Amsterdammers zich in voor de stad
Door een koffiezaak te beginnen of een studie af te maken.
Door computerles te geven of een blikje bier te vangen bij een huldiging.

Voorzitter,

Waarom houden wij hier dan vast aan die ene vraag?
De vraag ‘Van wie is de stad?’
Die vraag is terecht, natuurlijk.
Want wie heeft het voor het zeggen in deze stad?

Is dat de bewoner of de ondernemer?
De toerist of de expat?
Is het de kapitalist of de communist?
Heeft de gemeente eigenlijk wel wat te zeggen?
Of bepaalt de gemeente eigenlijk alles?

Voorzitter,

Op dit moment lijkt het er soms op alsof iedereen tegenover elkaar staat.
Dat gaat onze stad zeker niet helpen

De vraag die wij ons echt zouden moeten stellen is volgens mij dan ook;
Wat voor stad wil Amsterdam zijn?
Wat voor stad willen wij zijn?

Het antwoord vinden we niet bij andere steden.
Het antwoord ligt in de stad zelf

Deze stad heeft altijd een visie gehad op de toekomst.
Deze stad kent een traditie van plannen, bijsturen en vooral vooruitkijken.

Tijdens de gouden eeuw groeide de bevolking naar een kwartmiljoen.
We bouwden mede door het aantrekken van migranten uit binnen- en buitenland de grachtengordel en de Jordaan.

Begin vorige eeuw bereikte de stad een half miljoen inwoners!
Ook toen was de Warmoestraat waanzinnig druk, en daarmee was de eerste discussie over balans en drukte in de stad een feit. Alleen toen zonder Nutellawinkels.

Voorzitter,

De stad groeide zo snel dat er kramp ontstond.

David en zijn zoon Jacob van Lennep voorzagen het, en startten de Duinwatermaatschappij. Zo werden Amsterdammers voorzien van schoon en zuiver drinkwater, op te halen op het Haarlemmerplein.

Rijke Amsterdammers die zich inzetten, voor andere Amsterdammers die hun huizen hadden gebouwd.
Samen werkten ze aan een groeiende stad.

Ik denk ook aan de tijd van Wibaut,
Er woedde onder zijn bewind een hevige discussie over de invloed van de gemeente op het bedrijfsleven.
Het was zelfs zo dat de gemeente eigen viswinkels had.
Zo ontstond destijds dus ook de eerste discussie over viswinkels in deze raadJ

De uitkomst daarvan was samenwerking.
Ondernemers en gemeente voor een groeiende stad

Voorzitter,

Met zulke voorgangers past mij bescheidenheid
Arbeiders, ondernemers en de Amsterdamse elite,
Samen bouwden zij deze stad.
Vanuit hun visie is deze stad ontstaan.

Laat ik vandaag een voorschot nemen op de groeiende stad.
U kent mijn partij, we nemen immers maar al te graag verantwoordelijkheid.

Voorzitter,

Ik zie een ontspannen stad voor me,
Een ontspannen stad met gelijke kansen voor iedereen.

Een stad waar we door elkaar heen werken, wonen en leven.
Waar elk kind lopend naar een goede school kan en ook mijn ouders de zorg krijgen die ze verdienen.

Voorzitter,

Eerlijk gezegd heb ik dit beeld een beetje gejat.
Niet dat ik vanochtend ‘”ben opgestaan in het Lloyd hotel’”,
Maar veel Amsterdammers zien hun stad graag zo.

Het is wat ik hoor tijdens onze buurtbivaks door de hele stad, tijdens Iftars deze maand.
Wat ik hoorde van jonge Amsterdammers die Klaas Dijkhoff en mij wilden laten zien hoe zij de toekomst van de stad zien.

Ik wil hier graag hun verhalen delen omdat we samen moeten nadenken over deze groeiende stad.

In Zuidoost trof ik Ismael.
Hij reist 3 keer per week van Bos & Lommer naar de Bijlmer om vrijwillig ouderen computerles te geven.
De waardering die hij krijgt is beloning genoeg.
Maar hij loopt wel tegen de reiskosten aan.
Samen zien we dat graag anders.
Daarom een motie om dat voor de toekomst te verbeteren

Sjoerd werkte 5 jaar als bankier in The City in Londen maar is nu weer hier in Amsterdam.
In zijn oude stad was bijna elke winkel van een keten.
Hier beginnen Amsterdammers hun eigen zaakje.
Die eigen, kleine zaakjes helpen onze groeiende stad.
Daarom verzoek ik het college juist daar meer op in te zetten.

Toch zijn er ook Amsterdammers die kiezen voor een ander pad.
Ik sprak een moeder wiens zoon in de drugshandel zit.
Helaas zien we dat er nog steeds Amsterdamse jongeren zijn die dat pad opgaan.
Daarom ben ik blij dat we extra gaan investeren in veiligheid en ondermijning.
Zodat ook deze jongen aan een toekomst kan werken.

Zo zit onze stad vol verhalen.
Mijn fractie zal meer van deze verhalen met jullie delen tijdens de commissies.
Wij zien die verhalen als antwoorden op de vraag wat Amsterdam wil zijn.
En elke dag komen er meer verhalen bij.

Zo komen we vanzelf tot de 1 miljoen
Zo werken we samen aan deze groeiende stad.

Aan een Amsterdam dat werkt voor al zijn inwoners.
Waar we zeker kunnen zijn dat onze verhalen gehoord worden.
Waar onze gedeelde verhalen, een gezamenlijke toekomst geven.

Dank u wel.