Frank de Wolf: Keuzes durven maken!

Nummer 7 op de lijst, over de afgelopen periode en de nieuwe ambities. Over een kabbelende commissie Maij, over de eenzijdige focus op integratie en korte termijn. En over de toekomst: over keuzes maken op weg naar een diverse en sterkere stad waarin je wilt leven, wonen en werken.

Het duurde even, maar hij kwam langzaam op stoom, tijdens en bezoekje aan Frank de Wolf in het stadhuis. Hij was net terug uit een conferentie in Denver en werd naarmate het gesprek volgde steeds enthousiaster. Een typering die ook wel slaat op zijn gemeenteraadslid zijn in de afgelopen jaren.

Raadslid voor de PvdA
Frank de Wolf is raadslid sinds 2002. Hij kwam op de opengevallen plek, nadat de wethouders waren benoemd. “De taken waren al verdeeld, en zo rolde ik in de gemeenteraad met de commissie Maij in mijn portefeuille.” Het was niet voor niets de portefeuille die nog op enthousiasme lag te wachten. “De commissie Maij was allesbehalve opwindend. Milieu, Bedrijven, Stadstoezicht, Openbare ruimte, Sport en GVB. Ach, in de eerste jaren van mijn lidmaatschap gebeurde er weinig op die dossiers. Maij keek vooral om naar sport. Er lagen een paar pijnpunten waar Maij en de raad geen kant mee opkonden. Bijvoorbeeld de referendum uitslag over het GVB: niet verzelfstandigen. Dat stond en staat haaks op Europese regels over aanbesteden van openbaar vervoer. Je bent als raad dan betrekkelijk machteloos als je het bedrijf GVB in een stuk, tram, bus en metro, netjes wilt voorbereiden op de toekomst. Het milieu had ook Maij’s belangstelling niet echt, ik moet zeggen dat het milieu bij de PvdA ook niet topprioriteit had en heeft. Wij komen pas echt in actie als het onze bouwplannen dreigt te dwarsbomen door een al te hoge concentratie van stofdeeltjes.

De stille kracht
“Het werd pas spannend toen ik, na het vertrek van Oudkerk en vervolgens Halbertsma, Algemene zaken ging doen.. Net op het moment dat de stad in rep en roer was vanwege de moord op van Gogh. Samen met Lodewijk veel gedaan aan het veiligheidsbeleid in Amsterdam. Lodewijk deed het woordvoerderschap, uiteraard. En als ik het gevoel heb dat er al genoeg gezegd is over een onderwerp hoef ik daar niet zo nodig nog wat meer van hetzelfde aan toe te voegen. Er zijn genoeg mensen in de fractie die zich willen profileren en dan ook een carrière in de politiek ambiëren. Voor mij is dat niet aan de orde. Mijn werk geeft mij de primaire rust om het politieke bedrijf met plezier maar niet met overdreven tamtam te doen.

Gemeenteraad flinke klus?
“Het werk in de gemeenteraad is heel wat beter uit te voeren met een grote fractie dan met een kleine, omdat je de taken makkelijker kunt. Bovendien heeft het dualisme tot gevolg dat de gemeenteraad vooral kaders schept vooraf en toetst en controleert achteraf. Voorbereiding en uitvoering van beleid zit bij het College van B&W. Tenzij je toch alsmaar in de keuken wilt staan, heeft de raad gewoon minder taken. Tegelijkertijd is controleren achteraf niet altijd eenvoudig. “Voor de commissie Maij heb ik zelf het vooronderzoek geleid naar de tekorten die bij de dienst Stadstoezicht waren ontstaan. Dat vooronderzoek is een eerste stap naar een raadsenquête. Dat onderzoek doen was vrolijk. Veel geleerd over politiek in de stadsdelen en hoe aanbesteding van diensten kan leiden tot kostenverhoging voor de centrale stad en daarmee voor alle Amsterdammers.”

Keuzes maken.
De afgelopen jaren zijn we vooral bezig geweest met de grote veranderingen in het sociale vangnet en met de vraag waar de grenzen aan dat vangnet liggen. De reorganisatie van de sociale dienst, de invoering van nieuwe regels, het veel sterkere accent op drang en dwang richting werk en eigen inkomen hadden een grote plaats op de agenda. De uitkering is ontdaan van zijn licht frauduleuze imago en geworden tot een harde, minimale voorziening die zwaar gecontroleerd wordt verstrekt aan mensen die anders niet meekunnen. Tegelijkertijd is veel geld en energie gestoken in het aan het werk krijgen van mensen, het bieden van kansen en mogelijkheden. Ahmed Aboutaleb heeft zich daar echt een slag in de rondte voor gewerkt en heel veel bereikt.

Voor het echte, uiteindelijke succes van die veranderingen is wel nodig dat de Amsterdamse economie goed blijft draaien. Dat bedrijven hier willen komen en blijven. Dat we zorgen voor aansluiting bij de wereldeconomie en niet verpieteren. “Dan hebben we last van het provincialisme van Den Haag.” Nederland is er onder leiding van Zalm en Balkenende niet toleranter op geworden en dat zit een op de internationale markt gerichte economie van de stad en de regio in de weg: Schiphol mainport compenseert de moeite en bureaucratie niet rond het toelaten van buitenlanders. De fobie op de integratie, de ombouw van elke buitenlander tot Nederlander is dodelijk voor ontwikkeling, innovatie en aansluiting bij wat er buiten onze landsgrenzen gebeurt. We zijn echt veel te veel naar binnen gekeerd.

“Ingrijpen is nodig, maar op andere terreinen: De komende periode moeten keuzes gemaakt worden om de stad beter op de kaart te zetten, de economie ervan beter te laten functioneren. Er moeten keuze gemaakt worden om ervoor te zorgen dat niet achterblijven bij steden als Parijs, Londen en Frankfurt. De economische centra die in dezelfde markt zitten. We moeten stevig aan de slag om een op kennis gerichte economische ontwikkeling mogelijk te maken; de initiatieven die er op dat gebied zijn verder uit te werken Volgens mij moet de PvdA er naar streven Amsterdam een van de belangrijkste economische centra in Europa te maken, waar nieuwe economieën als India en China belang bij hebben, bij voorbeeld als toegangspoort tot Europa. Dus niet: de wereld moet inburgeren in Amsterdam, maar andersom Amsterdam integreert in de wereld. Discussies over integratie gaan de verkeerde kant op: het gaat in Amsterdam over verscheidenheid. Aan een Nederlands pratende eenheidsworst hebben we niks. Dat is behoudzucht en levert een slecht signaal voor je economische ontwikkeling.

Zo, dat kun je wel zeggen, maar hoe doe je dat?
Investeren: in een Trade University, Trade and Finance College, Lelystad als tweede luchthaven, met hoogwaardig vervoer, toegankelijkheid van de haven verbeteren, onze eigen weg gaan of een ander toelatingsbeleid voor hoogwaardig personeel uit het buitenland afdwingen. Amsterdam moet een stad worden waarin je wilt wonen, wilt leven, wilt werken. Een stad die hoog op de ranglijsten staat van aantrekkelijke vestigingsplaatsen voor grote bedrijven. Die bedrijven brengen werkgelegenheid en ontwikkeling binnen de stad. Die kans op werk en de mogelijkheid voor dienstverlenende activiteiten neemt daardoor toe, en dat is goed voor ons allemaal. Succes genereert succes voor iedereen. Maar inderdaad het kost veel geld, we zullen dat samen met de andere gemeenten moeten doen in de regio, en vooral samen met het bedrijfsleven.

“Je moet daar niet te klein willen denken. Initiatieven tonen”.
“Een wending in denken en handelen is nodig om weer een stap vooruit te komen. En dan moeten andere zaken maar wat minder aandacht krijgen. Het is gewoon nodig, anders hebben we het alleen nog maar over hoeveel minder de voorzieningen moeten worden in plaats van hoe we kunnen blijven meedoen met de wereldeconomie.” “Ik zie ook teveel mensen die achteroverleunen en het over zich heen laten komen. Ik kan dat moeilijk begrijpen. Kansen komen niet aanwaaien. Gezonde mensen, die zich ten onrechte afhankelijk maken van vangnetten. Ik snap niet waarom die mensen zo weinig initiatief nemen. In dat verband ben ik blij dat de PvdA verschillen tussen mensen accepteert in plaats van ze te willen opheffen. Er is niks mis met verschillen als je ze goed gebruikt. Daar wordt uiteindelijk iedereen beter van.”

Staat dat allemaal in het verkiezingsprogramma?
“Nee, niet zo geloof ik. Mijn grootste bijdrage is geweest het woord Sterk voorop te plaatsen, maar de economische paragraaf is beperkt. We zijn nu ter voorbereiding voor de nieuwe periode plannen en wensen aan het ontwikkelen om hopelijk in te kunnen zetten bij een goed resultaat voor de PvdA. Dinsdag zitten we aan tafel met vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven. Tijdens een door de PvdA georganiseerd ontbijt zullen we onze eerste plannen aan hen voorleggen en toetsen.

Prettig opgefokt
“Ik zet in op een wending naar een Sterker Amsterdam. Dat zal best wel eens pijn doen, maar daar moeten we niet tegenop zien. Het is de basis en randvoorwaarde voor de toekomst”

Frank is, zoals hij het later aan de fractie assistente verklaard, prettig opgefokt geraakt door ons gesprek en ik hoop dat bij u het rode hart ook weer wat sneller is gaan kloppen na dit toekomstgericht betoog.