20 november 2009

Om de Amsterdamse scholen! (3x)

1. Als er dan toch op onderwijs bezuinigd moet worden, kort dan de onderwijsraad als eerste.
In het advies van de Raad van vorige week komt de volgende briljante suggestie voor op p 71

Een van de meest kansrijke aangrijpingspunten voor doelmatiger onderwijs zijn onderwijsvormen waarbij onderwijs wordt geboden aan een grotere groep leerlingen (circa 50-75). Deze vorm kan worden aangeduid als micro-opschaling: niet meer de klas met de individuele leraar is het organisatiebeginsel, maar een ietwat grotere maar nog steeds kleine eenheid waarbinnen meer schuifmogelijkheden en meer alternatieve inzetmogelijkheden aanwezig zijn en de flexibiliteit toeneemt zonder dat sprake is van verlies aan structuur voor leerlingen.

Ben benieuwd wanneer de leden van de onderwijsraad voor het laatst een Amsterdamse schoolklas met 28 kinderen bezocht hebben, maar een klas van 75 kinderen is dus echt belachelijk. Het onderwijs doelmatiger? Graag! Te beginnen met het schrappen van apestaarturen, Docent op LoopAfstand, lesuitval en een keiharde focus op kwaliteit! Goede docenten, stevige schooldirecteuren, dienende besturen.

2. De inspectie stelt harde eisen aan het niveau van de Amsterdamse Pabo. Heel goed! Als alle toezichthouders hun werk serieuzer nemen en zich niet met kluitjes in het riet laten sturen zijn we al een stuk verder. Jonge docenten verdienen een topopleiding die ze daadwerkelijk klaarstoomt voor de klas en een mooie carriere in het onderwijs. De klacht over het niveau van de Pabo is te wijdverbreid om te negeren. Ontwaren we hier eindelijk een begin van een hardere en strengere houding? De Amsterdamse kinderen verdienen de best opgeleide docenten. Daarom investeert de gemeente ook in de universitaire pabo. Daarom ben ik blij dat het toezicht op de kwaliteit scherper wordt

3. De islamitische basisschool As Siddieq kondigt vandaag aan naar de rechter te stappen om mijn besluit de subsidies te korten aan te vechten. Het tekent de houding van het bestuur van de school om de juridische weg te kiezen in plaats van eindelijk te kiezen voor de kinderen en een stap opzij te doen om de school te helpen. Ik ben vol vertrouwen in de afloop en mocht de rechter de school gelijk geven dan wordt wat mij betreft duidelijk dat de overheid als beschermer van het leerrecht van kinderen veel te veel uit handen heeft gegeven en veel te zwak staat tegenover wanpresterend onderwijs.