11 januari 2010

Marcouch: ‘Ik blijf beschikbaar voor Amsterdam’

Nieuwjaarspeech 2010, Slotervaart, Ahmed Marcouch, 7 januari 2010; alleen het gesproken woord geldt.
Beste mensen,

Slotervaart is een prachtig stadsdeel –vanwege de mensen die er leven. Wij zijn geen zeurders, wij zijn vechters. Wij laten ons door tegenslagen niet uit het veld slaan.

– De moeder die gebrekkig Nederlands spreekt en tóch drie kinderen op het VWO heeft.
– De winkelier die meer dan eens beroofd is en tóch iedere maandag zijn zaak weer opendoet.
– De jongeman die op het VMBO begon en desondanks via het ROC en de Hogeschool de Universiteit bereikt heeft.

Slotervaart heeft bestuurders en politici nodig die vechten, zoals deze bewoners doen.
En dat hebben wij als stadsdeelbestuur inderdaad gedaan. Wij hebben wij er enorm hard aan getrokken om Slotervaart op Amsterdams peil te brengen.

Beste mensen,

Vier jaar geleden durfde de politie in het Overtoomse Veld af en toe niet op te treden.
. Een groep jonge misdadigers speelde hier de baas. Vrouwen werden uitgescholden en belaagd.
. De omgeving was verloederd.
. De kwaliteit van de woningen was slecht.
. De lagere school was de slechtste van Amsterdam.

Hiermee hebben wij precies de vier fundamenten te pakken die in een stedelijke samenleving in orde moeten zijn:
. de stad moet veilig zijn
. de openbare ruimte moet schoon zijn
. er moeten goede woningen zijn voor iedereen
. het onderwijs moet kwaliteit hebben

Het was in Overtoomse Veld, zei ik toen, vijf voor twaalf. Nu vier jaar later is alles maar dan ook alles er beter. Nog niet goed, nog niet zoals het moet zijn, maar de wijk zit duidelijk in de lift.

We hebben de afgelopen jaren in Slotervaart op alle vier de punten grote vooruitgang geboekt.
• De overlast en criminaliteit zijn fors gedaald,
• de rommel is afgenomen,
• er zijn veel mooie nieuwe woningen gebouwd
• en met de basisscholen gaat het beter.

U als bewoners van Slotervaart heeft dat gezien. U heeft pas nog in de Burgermonitor het stadsdeelbestuur een ruime acht gegeven, het hoogste cijfer dat Amsterdammers uit welk stadsdeel dan ook hun stadsdeelbestuur gegeven hebben. Dit is het beste compliment dat wij kunnen krijgen. Ineke Ketelaar, Paulus de Wilt en ik willen u daarvoor bedanken.

Ik zie ook blije mensen met verhuisdozen in hun armen. Hier in Slotervaart zitten wij in een nieuwe fase van onze Stedelijke Vernieuwing. Niks ervan dat wij bewoners uit Nieuw-West verjagen. De nieuwe woningen worden bevolkt door én huurders en kopers uit Nieuw-West én het wordt toch een gemengde wijk van rijk en arm door elkaar. Dat klinkt als een raadsel. De oplossing is natuurlijk simpel: wij bouwen er heel veel extra woningen bij. Waar vroeger gras groeide, staan nu de flats van Jatopa. En waar vroeger laagbouw stond langs de Postjesweg tegenover het politiebureau, vindt u nu appartementen. Dus het kan allebei: bewoners kunnen blijven en er komen nieuwe bewoners.

Maar hiermee zijn wij er nog lang niet.

De integratie stagneert. Velen doen het hier goed, maar een behoorlijk aantal blijft achter. Laten we er geen doekjes om winden: er is een te grote groep jongens die zich schuldig maakt aan misdaden; er is een kleine groep radicale moslims die de samenleving de rug toekeert; bij ouderen en jongeren is er sprake van taalachterstand; de kinderen en jongeren presteren niet goed genoeg op school; de werkloosheid is groot, het inkomen laag.

Wij hebben met ons allen de afgelopen vier jaar al voor een kentering gezorgd. De integratie begint te versnellen. Het is zaak door te zetten. Goed onderwijs is dan de sleutel. Daarom is de slechte kwaliteit van de ROC’s in Nieuw West een grote zorg. De ROC ASA en ROC Amsterdam staan volgens de oordelen van leerlingen landelijk namelijk helemaal onderaan. En uitgerekend op deze scholen zit onze jeugd. Soms kunnen zij niet eens examen doen, omdat uitgevallen docenten niet vervangen worden.

Naast de spijbelende leerling mag van mij ook zo’n nalatige school beboet worden.
Het gaat ons in Slotervaart om een mentaliteitsverandering. ‘Léven, niet wachten. Wees de architect van je eigen geluk’. Ik weet dat niets moeilijker is dan een mentaliteitsverandering. Toch kán het! Zoals de vrouwen van VLAM doen, die liever voor duizend euro gaan werken dan voor duizend euro in de bijstand zitten, omdat werken het begin is van een loopbaan en bijstand stilstand is.

Ik weet ook dat je er zeker acht jaar voor nodig hebt om het breed en diep ingang te doen vinden in heel Nieuw West. En het spijt mij enorm dat ik mijn belofte niet kan waarmaken om vier jaar langer te blijven voor Nieuw-West. Ik ben simpelweg niet als lijsttrekker gekozen door de 178 PvdA-leden van Nieuw-West die opkwamen om te stemmen.
Gelukkig zijn de verbeteringen vanuit Slotervaart via de stad voor heel Nieuw-West onomkeerbaar gemaakt. De gemeente heeft de vernieuwingen vaste grond onder de voeten gegeven. Bijvoorbeeld in het jongerenwerk en het onderwijs.

Jongerenwerk. Het miljoen dat Slotervaart in jongerenwerk steekt, is nu ook echt voor de jongeren. De jongerenwerkers kunnen nu doen waarvoor zij geschapen zijn: jongeren vormen. Ze hoeven niet te handhaven. Dat doen nu de straatcoaches die burgemeester Cohen heeft ingesteld. Ze hoeven niet structuurloze jongeren te disciplineren dat doen nu de 8-tot-8 coaches waar wethouder Asscher voor gezorgd heeft. Niet alleen in Slotervaart, maar in heel Nieuw-West en daarbuiten. Een voorbeeld van wat jongerenwerk nu vermag, nu onze jongerenwerkers echt als pedagogen werken, is onze jonge rapper Adnan, die tot bloei komt bij jongerencentrum Oportuna en zo dadelijk voor u gaat optreden.

Onderwijs is een tweede voorbeeld van de onomkeerbare verandering in Amsterdam die begonnen is in Slotervaart. Basisscholen als de Ru Paré die zich aan het verbeteren zijn, hoeven niet terug te vallen. Wethouder Asscher heeft sinds de actie bij de Ru Paré in heel Amsterdam een uitgebreid verbeteringsprogramma voor de basisscholen opgezet. Asscher heeft zelfs oud-inspecteurs van de onderwijsinspectie in de klas gekregen. Zodat de scholen in Nieuw-West en Zuid-Oost net zo goed worden als die in Zuid en in het Centrum.

En als antwoord op al die vragen van al die teleurgestelde bewoners die mij voortdurend vragen hoe zij nu nog een beroep kunnen doen op mij: net als Paulus de Wilt en Ineke Ketelaar ben ook ik na 1 mei opnieuw beschikbaar in de politiek.

Dat ik geen lijsttrekker ben voor de PvdA Nieuw-West is jammer, maar opent nieuwe wegen. Ik was al lijstduwer voor het team Asscher. De lijstduwer heeft een symbolische functie, maar anders dan de Tweede Kamerleden die lijstduwer zijn voor VVD, D66 en Groen Links, ben ik nu vrij om het fenomeen lijstduwer meer inhoud te geven. En dat wil ik ook doen. Als ik voldoende stemmen krijg, ben ik beschikbaar voor de Amsterdamse politiek. Ook als raadslid voor de PvdA. Want dat is nu de beste manier om mij in te zetten voor beter onderwijs, minder overlast, tempo in de integratie en voor de vrijheid om jezelf te mogen zijn.

Wat ik sinds kort geleerd heb, is dat letterlijk elke stem telt. Dus beste mensen, denk niet dat alles gewoon doorgaat wanneer u op 3 maart uw huis niet uitkomt.

Doe het
. Voor de moeder die gebrekkig Nederlands spreekt maar wél drie kinderen op het VWO heeft.
. Voor de winkelier die meer dan eens beroofd is en tóch iedere maandag zijn zaak weer opendoet.
. Voor de jongeman die op het VMBO begon en ondanks alles via het ROC en de Hogeschool de Universiteit bereikt heeft.

U doet het om de sterke bestuurders te krijgen die Nieuw-West nodig heeft. Zodat de nieuwe bestuurders de niét ingeloste belofte van Nieuw-West alsnog gaan inlossen: dat Nieuw-West het mooiste gebied van Amsterdam wordt voor de gewone hardwerkende Amsterdammers.