22 april 2012

Politiek café over gevolgen afschaffen stadsdeelraden 10 mei 2012 vooraankondiging

‘Vaagstukken moet je daar oplossen, waar deze zich voordoen.’

Dat is de mening van het bestuur van de afdeling Zuidoost en dat was de mening van de voorgaande besturen. Dat is echter niet de mening van het kabinet. Het kabinet wil de deelraden, die door de raad van de gemeente Amsterdam zijn ingesteld om lokale vraagstukken beter op te lossen, elimineren.

In Zuidoost is het bewijs zichtbaar dat lokaal bestuur in de vorm van deelraden de goede maat  geweest is voor het vinden van oplossingen voor lokale problemen, die daarvoor bleven liggen.

Wat betekent het afschaffen van de stadsdeelraad voor de mogelijkheden om de vraagstukken in Zuidoost te lijf te gaan. Om dit te bespreken organiseert het bestuur van de PvdA afdeling Zuidoost een politiek café op 10 mei 2012 met sprekers als Pierre Heijnen en Michiel Geuzinge.

ALS ER GEEN STADSDEELRADEN BESTONDEN, MOESTEN ZE WORDEN UITGEVONDEN.

Vraagstukken moet je daar oplossen, waar deze zich voordoen.

Dat is de mening van dit bestuur en dat was de mening van de voorgaande besturen. Dat is echter niet de mening van het kabinet. Het kabinet wil de deelraden, die door de raad van de gemeente Amsterdam zijn ingesteld om de lokale vraagstukken op te lossen, elimineren.

Juist ook in Zuidoost is het bewijs zichtbaar dat lokaal bestuur in de vorm van deelraden in staat geweest is oplossingen te vinden voor problemen, die daarvoor bleven liggen. Wij noemen een aantal voorbeelden:

  • De uitstroom van bewoners is omgekeerd naar instroom
  • De leegstand van woningen ontstaan in de tachtiger jaren is tot normale proporties teruggebracht
  • De drugsproblematiek, waar Zuidoost in het verleden nationale bekendheid (en dan vooral beruchtheid) door bezat komt in de top tien van lokale problemen niet meer voor
  • De werkloosheid is meer dan elders teruggebracht
  • Op veiligheidsgebied onderscheidt Zuidoost zich niet langer van andere stadsdelen

Al deze prestaties zijn tot stand gekomen via een uitgekiende samenwerking tussen het stadsdeelbestuur, de bewoners en de organisaties en instellingen die in Zuidoost werkzaam zijn. In het lokaal bestuur kennen de volksvertegenwoordigers ook de haarvaten van de samenleving uit eigen ervaring. Zij kennen de vraagstukken en zij weten, wat je wel en niet moet doen om die vraagstukken op te lossen. Deze ervaringsdeskundigheid is een noodzakelijk element van lokale bestuurskracht. Hoe verder je van de vraagstukken af komt, hoe slechter ook het zicht op de oplossingen, hoe zwakker het bestuur.

Het afschaffen van de stadsdeelraden en het uitsluitend leggen van bestuurlijke verantwoordelijkheid bij de centrale stad zal het zicht op het vinden van oplossingen van de specifiek lokale vraagstukken moeilijker maken. En dan hebben wij het nog niet eens gehad over de vertegenwoordiging van de bewoners in de raad. In Amsterdam Zuidoost vertegenwoordigt ieder raadslid 2.750 kiezers. In de gemeente Uithoorn vertegenwoordigt een raadslid 1.300 inwoners. In de Amsterdamse raad vertegenwoordigt ieder lid maar liefst 15.000 inwoners. Naast de stellig aanwezige wil van raadsleden van Amsterdam is het fysiek onmogelijk om de specifiek lokale vraagstukken de nodige aandacht te geven.

De voorstellen van het kabinet om deelraden te elimineren staan haaks op de beleidsvoornemens die hetzelfde kabinet heeft voor haar sociale doelstellingen. De drie belangrijkste decentralisaties van maatschappelijke zorg van het rijk naar gemeenten (integrale aanpak van werk, jeugdzorg en begeleiding) vereisen een fijnmazige regie op lokaal niveau. Juist de deelraden zijn in staat vanuit hun betrokkenheid die regie te voeren.

Het bestuur van de PvdA Amsterdam Zuidoost wil niet terug naar af, maar wil juist doorzetten op de ingeslagen weg om tot een sterk lokale aanpak van de Zuidooster vraagstukken te komen. De samenwerking met de centrale stad verloopt na de recente herziening van het bestuurlijk stelsel steeds beter. Gedeeld lokaal bestuur is geen probleem, maar een oplossing. Structuurdenken, zoals het rijk doet bij haar voorstellen tot afschaffing van het Amsterdamse bestuurlijke stelsel, keert zich tegen haar eigen beleidsvoornemens om maatschappelijke vraagstukken lokaal in samenspraak tussen lokaal bestuur en lokale bewoners en organisaties op te lossen en ontkent de prestaties die in Zuidoost zijn geleverd.

Zoals het kabinet zegt: ‘lokaal wat kan, centraal wat moet’, maar dan niet tegelijkertijd het stadsdeelstelsel afschaffen.

Lourens Burgers

Narish Parsan

Jim van der Vennen